door Herman Michiel, 26 april 2015
Verleden vrijdag had de zevende editie van de Mediaworkers Run plaats, een initiatief van de vakbonden van de mediabedrijven in het Brusselse. De opbrengst gaat dit jaar naar de Griekse collega’s: de vakbonden bij de openbare omroep ERT (die door de vorige regering in juni 2013 van de ene dag op de andere werd gesloten, maar door de nieuwe regering Tsipras binnenkort heropend wordt), en de Atheense journalistenbond, die ook werkloze leden probeert te hulp te komen.
De Workers Run (die ook per fiets of al wandelend kon afgelegd worden) is een gemeenschappelijk initiatief van de verschillende vakbonden, zowel bij de openbare omroep VRT, als bij private productiehuizen. Ook vanuit kleinere bedrijven zonder belangrijke vakbondsactiviteit was er medewerking door progressieve werknemers. Naast de VRT waren o.a. ook VTM, SBS, De Chinezen en Sanoma erbij betrokken. Wie niet meeliep of meefietste, kon de sportievelingen sponsoren per afgelegde kilometer; daarnaast zorgde ook het Grieks etentje ’s avonds in het VRT-restaurant voor inkomsten. Verleden jaar werd alles samen ca. 6000 euro bijeengebracht, een som die dit jaar misschien overtroffen wordt gezien de groeiende populariteit van het initiatief, en de toegenomen solidariteit met de strijd die de Grieken voeren tegen het Europa van het kapitaal.
Natuurlijk zullen een paar duizend euro het verschil niet uitmaken in de worsteling tussen Athene en de Europese Unie. Wat wel het verschil uitmaakt, zijn werknemers en vakbonden in Europa die zich betrokken voelen bij deze strijd, en Griekse collega’s die zich geruggesteund voelen vanuit de rest van Europa. Niet alleen in de mediabedrijven, maar ook in het onderwijs, de gezondheidszorg, de banksector, alle sectoren van het economisch leven moeten solidariteitsinitiatieven opgezet worden die er de uitdrukking van zijn dat de strijd in Griekenland ook de onze is.
Het historisch perspectief van deze strijd werd kernachtig verwoord door gewezen ERT-medewerker en nu europarlementariër voor Syriza Stelios Kouloglou, die het solidariteitsetentje op de VRT opende met de volgende woorden:
“Ik dank de vakbonden en allen die aan dit initiatief hebben meegewerkt. Toen de ERT in 2013 gesloten werd, en 2500 mensen op straat gezet werden zonder de minste aankondiging, was ik net in Dachau om er een reportage te maken. Het was de eerste anti-democratische mijlpaal in Griekenland. Sinds de verkiezingen van 25 januari 2015 beleven we de tweede antidemocratische mijlpaal, die we eigenlijk als een staatsgreep kunnen bestempelen. Herinnert u zich nog de staatsgreep tegen Allende in Chili, begin van de jaren 70? Toen gaf de Amerikaanse president Nixon het bevel aan de CIA om de Chileense economie kapot te maken. Het eerste wat toen gebeurde was dat de kredieten van Amerikaanse aan Chileense banken verbroken werden. Welnu, één week na de Griekse verkiezingen in januari 2015 zette de Europese Centrale Bank de normale kredietverlening aan de Griekse banken stop. Net zoals Nixon verordonneerde dat de Chileense banken onderuit moesten gaan, begon de ECB haar chantage naar Griekenland toe. Zo heeft Griekenland recht op de winsten gemaakt op de opgekochte Griekse obligaties, maar de ECB weigert die uit te betalen, en transfereerde deze bedragen naar Luxemburg, alsof we in een oorlogssituatie zitten. Het gaat over een staatsgreep, maar met moderne middelen. Not with the tanks, but with the banks, zoals men in het Engels zegt. Ook de Duitse minister van financiën, Schäuble, gebruikte oorlogstaal. Zo deed hij schamper over de Griekse regering, en vroeg zich af hoe die het inslikken van haar verkiezingsbeloften aan het electoraat zou kunnen uitleggen.
In heel de geschiedenis van de Europese Unie heeft men nog nooit dergelijke verklaringen meegemaakt. Alleen in de verhoudingen van landen die met elkaar in oorlog zijn worden zulke dingen gezegd. Laten we het nu even hebben over de sluiting van de ERT. Na deze sluiting was er dus geen enkele mogelijkheid meer om informatie of commentaar te geven op de initiatieven van de regering. Ook vandaag, nu de ERT nog niet opnieuw open is, zijn het alleen private omroepen, in het bezit van oligarchen, die commentaar kunnen geven op de politiek van de nieuwe regering Tsipras. Als men deze omroepen zou geloven, zou het voortbestaan van de huidige regering neerkomen op het einde van de wereld. Het is werkelijk niet te geloven wat daar allemaal beweerd wordt. Voor de verkiezingen van januari zonden die zogezegde documentaires uit die moesten bewijzen dat een overwinning van SYRIZA zou neerkomen op de ineenstorting van de economie, eerst die van Griekenland, en vervolgens die van de eurozone, en dan die van de hele Europese Unie, van de Verenigde Staten, van Japan en ten slotte van heel de wereld. Ik overdrijf niet. De afwezigheid van een openbare omroep in Griekenland is dus echt wel een probleem. Ondertussen gaan de pogingen van de “tweede staatsgreep” onverminderd verder. Wat men wil bereiken is dat de nieuwe regering ofwel ten val komt, of dat ze toegeeft op alle eisen van de EU. In het laatste geval verliest ze alle credibiliteit, en komt ze evengoed ten val.
Een van de programmapunten van de nieuwe regering was de heropening van de ERT. Daarop zegden de Europese toezichthouders dat dit niet zomaar kan, dat dit moet bekeken worden, hoeveel dit kost, enzovoort. Nu zijn wij wel tot compromissen bereid, maar niet om terug te komen op gedane beloften. Want in het andere geval, wat is dan nog de zin van het houden van verkiezingen? Als alleen nog de goden van het geld en de markt moeten gerespecteerd worden, waarom dan nog verkiezingen houden, die ten slotte ook geld kosten? Ook hier weer loert een groot gevaar voor de democratie. Men wil dat wij de handlangers van Schäuble & Co worden. Men speelt hier met vuur, want wat zijn de alternatieven voor deze regering? Het zijn extreem-rechtse krachten die klaarstaan als wij van het toneel verdwijnen. Onze strijd is er dus ook een voor de democratie in Europa. Daarom hebben wij nood aan solidariteit, en daarom ook danken wij u voor dit initiatief.” |
|||||