25 juni 2020 – De Nederlandse eurocommissaris Frans Timmermans, verantwoordelijk voor het klimaat en de energietransitie in Europa, is zoals bekend een fan van waterstof. Dat is geen toeval: Nederland met al zijn gasleidingen en expertise ter zake ziet hier brood in. Toen onlangs Nederland de Europese doelstellingen voor hernieuwbare energie miste, en dus Denemarken betaalde om ‘hernieuwbare punten’ over te nemen, was de voorwaarde dat Denemarken dat geld dan weer zou besteden aan de ontwikkeling van waterstof!

Nu is waterstof als energiebron in de natuur niet voorhanden. Je moet het produceren, en daar heb je andere energiebronnen voor nodig. Bij de productie van waterstof gaat veel energie verloren. Het scheelt dan natuurlijk of je voor de productie van waterstof fossiele energie gebruikt of hernieuwbare energiebronnen, zoals wind en zon. In het eerste geval (‘grijze waterstof’) stoot je echter meer CO2 uit bij de productie van waterstof dan wanneer je zonder deze omweg de fossiele energie direct zou gebruiken voor het opwekken van energie.

Een aantal grote industriële spelers hebben nu een brief gestuurd naar de Europese Commissie dat het in de komende tien jaar niet gaat lukken een betekenisvolle hoeveelheid groene waterstof te produceren. Zij pleiten er daarom voor dat de Europese Commissie ook ‘grijze waterstof’ gaat steunen, omdat zo in elk geval de nodige infrastructuur voor waterstof kan ontwikkeld worden. Dan wordt ondertussen natuurlijk wel extra veel CO2 uitgestoten, maar die CO2 kan misschien ondergronds worden opgeslagen, aldus nog deze industriële groepen. Maar die techniek van ondergrondse opslag heeft haar toepasbaarheid nog niet bewezen…

Slecht nieuws voor wie doorheeft dat het komende decennium beslissend is voor het klimaat. Wordt waterstof voor Timmermans een watersof? Meer hierover op Euractiv. (fs)