18 juli 2024 – De beslissing van de Europese leiders om Ursula von der Leyen voor een tweede termijn aan te stellen als voorzitter van de Europese Commissie werd vandaag door het Europees Parlement bekrachtigd. De steun daarvoor van het gros van haar eigen Europese Volkspartij en haar ‘bevriende’ ‘coalitiegenoten’ van sociaaldemocraten en liberalen stond vast, en kon mathematisch gezien 401 ja-stemmen opleveren, 40 méér dan de vereiste 361. Maar dissidenten in eigen rangen konden de pret bederven. Gelukkig voor von der Leyen en ‘weldenkend’ Europa zijn er nog de Europese groenen, die al meer dan eens het hulpje gebleken zijn van rechtse regeringen in nood (zoals in België, waar de groene minister de peperdure, onverantwoorde verdere openhouding van verouderde kerncentrales organiseerde). De steun van de Europese Groenen was blijkbaar doorslaggevend, want van hun 53 europarlementsleden zouden er naar verluidt slechts een tiental niet voor von der Leyen gestemd hebben. De 40+ die het wel deden (op aanwijzing van hun fractie, geleid door de GroenLinkse Bas Eickhout en de Grüne Terry Reintke) waren dus essentieel om de oorlogszuchtige vernietigster van bewijsmateriaal tegen haar geheime deals met Big Pharma een nieuwe termijn van vijf jaar te bezorgen.
Groen, zijn naam is klein, zijn daden bennen groot, het heeft gered, die Ursula in nood. (hm)
Inderdaad Herman . Maar het Europees Parlement dat is ” de goed betaalde beschutte werkplaats ” voor een meerderheid van gewezen Nationale politici . Af en toe mogen ze hun gedichtjes voordragen, soms wordt er gemeenschappelijk geklapt, geroepen, maar de trein die rijdt verder. Ze zullen nooit het systeem in vraag stellen., het is een kenmerk van het kapitalisme zichzelf nooit in vraag stellen. Wanneer het kapitalisme en hun afgeleiden in een crisis terecht (tewerkstelling, schulden, bankencrisis ) komen dan zal het het grote onderwerp van de daaropvolgende verkiezingen ,niet het in vraag stellen van het kapitalistisch systeem, maar zullen de externe factoren (werklozen, migranten, boeren, klimaat, oorlogsinspanningen) het verkiezingsonderwerp zijn. De oorlog in Oekraïne is in die zin een gunstige afleiding voor het kapitalisme. De middenklasse boert al sedert de jaren ’80 achteruit en dat fenomeen is niet tegen te houden. Dus stoere retoriek ten over staan van de Russen en de Chinezen (voormalige communistische regimes) leidt de aandacht af van onze Westerse dalende levensstandaard. De moeizaam sprekende en stappende Biden staat symbool voor die Westerse aftakeling en Trumpisme zal het tij niet doen keren.
Want om min of meer ons welzijn te behouden gaan we geld lenen bij diegene aan wie we een fiscaal gunstregime toekennen en dat zijn de Trumpisten en die gaan niet zichzelf verwonden ? Integendeel zij zullen de leningsvoorwaarden stellen.