Komende evenementen

Verdedigen we de welvaartstaat nog of laat links zich door rechts splijten?

Ander Europa is blij een nieuwe medewerker te kunnen verwelkomen: Gerrit Zeilemaker uit Alkmaar. U vindt hierbij zijn eerste bijdrage, waarin hij het opneemt voor Aufstehen, de beweging die deze zomer in Duitsland werd opgericht  door onder meer een kopstuk van Die Linke, Sahra Wagenknecht. Binnen links, in en buiten Duitsland, is hierrond heel  wat controverse, zowel over de rol van een linkse beweging in het Duitse politieke landschap als over de koers die deze beweging wil gaan varen; Aufstehen was bijvoorbeeld geen ondertekenaar van de #unteilbar-oproep van de betoging in Berlijn van 13 oktober.

Gerrit Zeilemaker vertaalde alvast de oprichtingsverklaring van Aufstehen, zodat iedereen zich met meer kennis van zaken een oordeel kan vormen; hij is voorts van plan in verdere bijdragen in te gaan op het migratiedebat in Duitsland.

Het is misschien goed er op te wijzen dat Ander Europa een platform biedt voor uiteenlopende standpunten, zolang die een plaats hebben binnen ons links EU-kritisch credo.

 

 

Verdedigen we de welvaartstaat nog, of laat links zich door rechts splijten?

 

door Gerrit Zeilemaker
29 oktober 2018

 

Tien jaar na de crisis kraakt de wereldeconomie nog steeds, staan de schulden op ongekende hoogte en blijven de lonen ver achter. De Europese Unie zucht onder het bezuinigingsdictaat dat de Europese Centrale Bank onder druk van de Duitse regering de landen oplegt en strompelt van crisis naar crisis. Het kapitalisme levert niet meer!

Links in Europa zoekt naarstig naar manieren om de bevolking in opstand te brengen tegen de neoliberale bezuinigingspolitiek van rechts. Van Frankrijk met La France Insoumise, van Engeland met Labour tot Spanje met Podemos worstelt links om niet alleen politieke alternatieven te bieden, maar ook om politieke macht te verwerven om die alternatieven in beleid om te zetten en de politiek van afbraak te keren. De bevolkingen in Europa smachten naar alternatieven en sociale vernieuwing, en rechts weet dat maar al te goed.

Ook in Duitsland woedt een debat om de juiste koers van links. Juist in Duitsland. Juist in het land waarvan de economische elite de bevolkingen van de Europese landen dwingt tot bezuinigen, bezuinigen en bezuinigen in een wanhopige poging de winsten op peil te houden. Net zo wanhopig is de campagne om links te verdelen door de vluchtelingencrisis in het debat centraal te stellen en daarmee valse tegenstellingen te creëren.

Op het initiatief van Sahra Wagenknecht en Oskar Lafontaine om een partijoverstijgende beweging ´Aufstehen´ op te richten wordt furieus gereageerd. De beide politici die behoorden tot de oprichters van de partij Die Linke wordt `promotie van een wit nationalisme met een sociaal gezicht` en `economisch nationalisme` 1 verweten. Verdediging van de welvaartstaat is dus definitief tot rechtse politiek verklaard! Deze kritiek van Thomas Decreus komt sterk  overeen met de kritiek van Carsten Brzeski. Aufstehen is `nationalistisch van toon, met anti-Europese en antivluchtelingensentimenten´ en ´links en rechts ontmoeten elkaar´ 2  Zo gaan de filosoof ´Marxistische Vakken’ en de chief economist bij de ING naadloos in elkaar over. Het gelijkstellen van links en rechts is een postmoderne val waar veel mensen blijkbaar blindelings in rennen.

Wat echter in alle kritiek en commentaar opvalt is dat het gaat om associaties, vage en valse beweringen en beschuldigingen zonder op concrete uitspraken of teksten in te gaan. Daarom heb ik de oprichtingsverklaring van Aufstehen in het Nederlands vertaald, zodat iedereen onbevooroordeeld kennis kan nemen. Denk erom, het is een oprichtingsverklaring,  de uiteindelijke actiepunten en teksten worden door de deelnemers (nu zo´n honderdvijftigduizend!) zelf vastgesteld. De noten zijn van mij, Gerrit Zeilemaker.

 

 

 

Oprichtingsverklaring Aufstehen (opstaan) 3

 

We hebben geen kant-en-klaar programma. De Oprichtingsverklaring is de fundamentele positie van de beweging. Het programma zal samen met onze supporters worden ontwikkeld.

Samen voor een eerlijk en vreedzaam land

Het gaat niet eerlijk toe. Niet in ons land, niet in Europa en niet op het grote toneel van de wereldpolitiek. Winst triomfeert boven het algemeen welzijn, geweld boven internationaal recht, geld boven democratie, slijtage boven milieubewuste economie. Waar alleen waarden tellen die op de beurs kunnen worden verhandeld, valt de mensheid buiten spel.                 Wij verzetten ons hiertegen; wij komen op voor rechtvaardigheid en sociale cohesie, voor vrede en ontwapening, voor het behoud van de natuurlijke grondslagen van het leven.

We leven in een land van tegenstellingen. We bouwen internationaal gevraagde auto’s en machines, maar we sturen onze kinderen naar vervallen scholen waar leraressen en leraren ontbreken en lessen steeds weer uitvallen. De overheid redt banken en subsidieert bedrijven, maar is niet bereid om ouderen tegen armoede te beschermen. De belofte van de sociale markteconomie, nl.  dat iedereen die zich inspant ook tot welvaart kan komen, is niet langer geldig in het tijdperk van tijdelijk werk en banen met lage lonen. Er zijn steeds meer banen waarvan je niet kunt leven, laat staan een gezin kunt voeden. De middenklasse wordt armer. In haast geen enkel ander Europees land is de inkomenskloof tussen vrouwen en mannen groter dan hier in Duitsland. Vooral degenen die in hun baan voor andere mensen zorgen, worden vaak vernederend slecht betaald. Veel meer dan de eigen prestatie, bepaalt afkomst de kans op een goed leven. De ongelijke verdeling van rijkdom is even hoog als in de tijd van Kaiser Wilhelm 4.

Vooral grote bedrijven en hun eigenaren zijn de winnaars van globalisering, vrijhandel, privatisering en de interne EU-markt. Voor de rijken is de belofte van ‘Europa’ vervuld. Degenen die hooggekwalificeerd en mobiel zijn, kunnen profiteren van de nieuwe vrijheden. Daarentegen heeft bijna de helft van de bevolking in Duitsland vandaag een lager reëel inkomen dan aan het einde van de jaren negentig. Velen van hen zien verhoogde bewegingsvrijheid en immigratie als een verscherpte concurrentie voor laagbetaalde banen. Ook voor Oost-Europese werknemers in Duitse slachthuizen of in de verpleging is uitbuiting grenzeloos geworden. En terwijl bedrijven hoge dividenden betalen, vechten de armsten om de overgebleven kruimels.

Omdat de verzorgingsstaat niet langer voldoende zekerheid biedt, vechten velen voor zichzelf. Iedereen die zijn baan verliest of langdurige ziek is raakt alles kwijt. Hartz IV 5 onteigent uitkeringen, ongeacht hoe lang iemand heeft gewerkt en betaald in de sociale fondsen. In de publieke sector wordt gesneden en geprivatiseerd. Ziekenhuizen, zorginstellingen, water, spoorvervoer, zwembaden … met alles wordt tegenwoordig winst gemaakt. Bijzonder dramatisch zijn de veranderingen op de huizenmarkt, sinds niet langer steden en dorpen het voor het zeggen hebben, maar rendementgeoriënteerde beleggers. Mensen met een normaal inkomen, vooral alleenstaande ouders en gezinnen met kinderen, kunnen zich nauwelijks nog een woning in het centrum van de grote steden veroorloven.

De vernietiging van sociale cohesie, groeiende ontevredenheid en de daarbij gevoelde machteloosheid creëren een voedingsbodem voor haat en intolerantie. Hoewel de belangrijkste reden voor angst voor de toekomst de crisis van de verzorgingsstaat en wereldwijde instabiliteit en dreiging is, heeft de toename van vluchtelingen geleid tot extra onzekerheid. Aanvallen op mensen vanwege hun uiterlijk of hun religie stapelen zich op. We verwerpen elke vorm van racisme, antisemitisme en vreemdelingenhaat. Dat is precies de reden waarom wij de wijze waarop de regering de uitdagingen van immigratie aanpakt voor onverantwoordelijk houden. Tot op de dag van vandaag worden steden, gemeenschappen en vrijwilligers grotendeels aan hun lot overgelaten. Veel reeds bestaande problemen, zoals het gebrek aan sociale huisvesting, overbelaste scholen of gebrek aan kinderopvangplaatsen, zijn verder toegenomen. Uiteindelijk lijden vooral de reeds benadeelden.

De wereldwijde gevaren nemen toe. In internationale betrekkingen vervangt het vuistrecht van de militair sterkste steeds meer onderhandelingen en diplomatie. Ongebreidelde oorlogen worden gevoerd om toegang te krijgen tot begeerde grondstoffen of om geopolitieke invloedszones uit te breiden. Dit geldt vooral voor de Verenigde Staten. Deze oorlogen hebben hele regio’s verwoest, hebben islamitische terroristische groeperingen versterkt en zijn een belangrijke oorzaak van wereldwijde vluchtelingenbewegingen. Het concept van gemeenschappelijke veiligheid in Europa en de verzoening van belangen tussen Oost en West, tussen kleinere en grotere staten is verlaten. De wapenwedloop vernietigt alle verworvenheden van de ontwapening in de jaren ’90. Met betrekking tot Rusland heerst een  ijstijd. En Duitse regeringen zijn in toenemende mate betrokken bij oorlogen, wapenexport naar crisisgebieden en minachting van internationaal recht. Het gevaar van een militaire botsing van de grote atoommogendheden is opnieuw toegenomen.

Van natuurvriendelijke, klimaatvriendelijke economieën zijn we nog ver verwijderd. In tegenstelling tot de vraag naar kringloopproductie en langere houdbaarheid, zijn veel producten juist zo ontworpen door de fabrikanten, dat ze snel afbreken en slecht of helemaal niet kunnen worden gerepareerd. Als gevolg daarvan groeien de vuilnisbergen. De vergiftiging van de bodem, grondwater en oceanen bereikt bedreigende proporties. Vooral arme mensen worden getroffen. Ze leven meestal in de meest lawaaierige straten met de slechtste lucht, hebben veel vaker te maken met gezondheidsbedreigende stoffen in het beroep en moeten bij het kopen van hun eten speciale aandacht schenken aan de prijs. Het feit dat arme mensen in Duitsland gemiddeld 10 jaar eerder sterven dan de rijken, heeft daar ook mee te maken.

We nemen dit niet meer. We willen niet in een maatschappij leven die sociaal steeds dieper verdeeld raakt. We denken dat het verkeerd is als de Duitse regering zich ondergeschikt maakt aan een onvoorspelbaar, steeds conflictgericht Amerikaans beleid, in plaats van zich te richten op de goede nalatenschap van Willy Brandt, Egon Bahr 6 en de vredesbeweging in Oost en West, een nalatenschap van vrede en ontspanning. In plaats van biologisch voedsel alleen voor de betere verdieners, eisen we een gezond milieu en gezond voedsel voor iedereen.       We verwachten dat Duitsland en Europa hun gedeelde verantwoordelijkheid voor vlucht en migratie zullen dragen en uiteindelijk zullen beslissen over overtuigende stappen om de oorzaken aan te pakken.

Het is een leugen als men ons vertelt dat er voor de huidige politiek geen alternatief is in het tijdperk van globalisering en digitalisering. Groeiende ongelijkheid is geen natuurkracht. Geglobaliseerd financieel kapitalisme, dat bedrijven en vermogenden ontslaat van sociale verantwoordelijkheid, is niet het resultaat van technologische ontwikkelingen, maar van politieke beslissingen. Digitalisering kan ons nieuwe vrijheden bieden en ons leven diverser en rijker maken als we hun ontwerp niet overlaten aan de winstbelangen van wereldwijde internetreuzen.

We zijn voor eerlijke internationale handel. Maar we verwerpen een globalisering die transnationale bedrijven toestaat om democratische regels te omzeilen en de goedkoopste werknemers, de laagste belastingen en de slechtste normen wereldwijd op te zoeken. Werknemers zouden niet langer de speelbal van winstbejag moeten zijn. De mens is geen kostenfactor. Hij is er niet voor de economie, maar de economie voor de mens. De Duitse grondwet zegt ondubbelzinnig: eigendom verplicht, het moet ook het algemeen belang dienen.

De ruimte voor politiek in individuele landen is vandaag nog steeds veel groter dan ons wordt verteld. Een verstandig beleid kan de sociale samenhang herstellen en de verzorgingsstaat vernieuwen. Het kan burgers tegen mondiaal financieel kapitalisme en ontketende dumpingconcurrentie beschermen. Het kan en moet in de toekomst investeren.

We willen geen marktconforme democratie 7, waarin de politiek zich steeds meer van de burgers vervreemdt. Tegenwoordig keren velen zich van de politiek af omdat ze zich in de steek gelaten voelen. Omdat ze keer op keer ervaren dat hun behoeften veel minder invloed hebben op politieke beslissingen dan de wensen van rijke zakelijke lobbyisten.

We willen de politiek terug naar de mensen brengen. En mensen terug naar de politiek. Omdat we ervan overtuigd zijn dat de democratie alleen dan een toekomst heeft.

Er zijn meerderheden in de bevolking voor een nieuw beleid: voor ontwapening en vrede, voor hogere lonen, betere pensioenen, eerlijkere belastingen en meer veiligheid. Voor hogere overheidsinvesteringen in onderwijs en infrastructuur. Maar er is geen partijcoalitie in staat om een dergelijk beleid uit te voeren. In andere Europese landen heeft het verval van de gevestigde partijen geleid tot nieuwe bewegingen die de politiek hebben veranderd.

We horen bij verschillende partijen of zijn partijloos. Veel van de initiatiefnemers van Aufstehen ​​zijn geen politici. Aufstehen is ook geen nieuwe partij, maar een niet-partijgebonden beweging, waarin iedereen een bijdrage kan leveren die de doelstellingen ondersteunt die in deze oprichtingsverklaring zijn vermeld. Een meer gedetailleerd programma zal Aufstehen zelf in een transparant discussieproces uitwerken. Elke stem bij ons telt. We vertrouwen op een nieuwe nabijheid en directe communicatie. Daarom zullen we de eerste organisatie in Duitsland zijn die de digitale debattool Pol.is 8  gebruikt, die is gemaakt in het kader van de Occupy Wall Street-beweging. We willen informeren, discussies organiseren en als gevolg daarvan sociale druk ontwikkelen voor onze gemeenschappelijke eisen. We bieden een podium voor interessante ideeën en creatieve gedachten. Maar boven alles zullen we de eisen, die de mensen het meest bewegen, op straat en in de politiek brengen.

Onze doelstellingen zijn:

  • Een nieuw vredesbeleid: Duitsland en Europa moeten onafhankelijker worden van de VS. Bevordering van ontwapening, detentie, vreedzame verzoening van belangen en civiele conflictpreventie in plaats van soldaten te sturen naar moorddadige oorlogen voor grondstoffen en macht. De Bundeswehr integreren als een defensieleger in een Europese veiligheidsgemeenschap bestaande uit Oost en West.
  • Vaste banen, goede lonen, eerlijke belastingen en een hernieuwde sterke welvaartsstaat in een innovatieve economie: tijdelijk werk, misbruik van contracten en schijnzelfstandigen bevechten! Digitalisering moet leiden tot een herverdeling van arbeid: minder stress voor iedereen, in plaats van werkloosheid voor sommigen en overwerk in steeds onzekerdere banen voor anderen. Goede pensioenen in plaats van Riester-oplichterij 9, een echte verzekering tegen werkloosheid die beschermt tegen de aftakeling van het leven, in plaats van een Hartz IV-crash. Verlicht de belastingen op lagere en middeninkomens, belast grote vermogens en bedrijven sterker, bestrijdt belastingtrucs door bestraffende belastingen op financiële stromen in belastingparadijzen .
  • Eco-vriendelijke landbouw, behoud van hulpbronnen en bescherming van flora en fauna: zodat we onze kinderen een ongeschonden natuur en een leefbaar klimaat nalaten. Schone lucht en schoon water, biodiversiteit en een gezonde bodem vormen de basis van onze kwaliteit van leven.
  • Privatisering stoppen en ongedaan maken, het openbaar welzijn is belangrijker dan rendement: voor betaalbare woningen, goed uitgeruste ziekenhuizen en zorginstellingen. Voor een democratische digitale infrastructuur in plaats van onteigening van onze privacy via Facebook, Google & Co.
  • Democratie redden: we willen niet geregeerd worden door bedrijven en banken. Directe democratie mogelijk maken. Lobbyisme onthullen en zakelijke donaties verbieden.
  • Veiligheid in het dagelijks leven: meer personeel en betere uitrusting van politie, justitie en maatschappelijk werk; een strafwet voor het bedrijfsleven in plaats van het opgeven van de rechtsstaat.
  • Een Europees Duitsland in een verenigd Europa van soevereine democratieën. De Europese Unie moet een ruimte voor bescherming en organisatie zijn, maar geen katalysator voor marktradicale globalisering en de uitholling van de democratie. Europese politiek heeft democratische legitimiteit nodig.
  • Hulp aan mensen in nood: recht op asiel voor vervolgden waarborgen, stoppen met wapenexport naar crisisgebieden en een einde maken aan oneerlijke handelspraktijken, oorlogs- en klimaatvluchtelingen helpen; armoede, honger en ziekten ter plaatse aanpakken en perspectieven creëren in het land van herkomst. Door een nieuwe wereldeconomische orde, de levenskansen van alle volkeren op een hoog niveau brengen in overeenstemming met de hulpbronnen.

Omdat de problemen niet meer kunnen worden opgelost op de gebaande wegen, is een nieuwe start nodig. We zullen de sprakeloze een stem geven en de onzichtbare een podium. We eisen deelname en meebeslissen voor iedereen, niet alleen voor de rijken. Democratische politiek moet de ruggengraat hebben om conflicten met machtige belangengroepen, zoals de financiële sector of de superrijken aan te gaan. Wat de bedrijven met hun geld, hun invloed in de media en hun lobbyisten creëren, moeten wij bereiken met onze kracht, wederzijdse tolerantie en weerklank onder het publiek. Wanneer de velen samenkomen en niet langer geïsoleerd zijn, hebben ze meer macht dan de bevoorrechte weinigen. Dan kunnen ze hun belangen verdedigen en de politiek in ons land veranderen. Dan kunnen ze menselijkheid, vrede, veiligheid en sociale cohesie bovenaan de agenda plaatsen.

Samen voor een rechtvaardig land in een rechtvaardig Europa! Samen voor een betere wereld! Laten we daarvoor opstaan!

Voetnoten

  1.  http://www.dewereldmorgen.be/artikel/2018/08/31/eigen-arbeiders-eerst-over-de-nieuwste-flirt-tussen-deel-van-links-en-rechts
  2.  https://duitslandinstituut.nl/artikel/27535/opstaan-en-strompelen 
  3. https://www.aufstehen.de/gruendungsaufruf
  4. Rond het einde van de negentiende eeuw.
  5.  Hartz IV, het sluitstuk van een reeks maatregelen ter ombouw of afbouw van de verzorgingsstaat. Officieel heet Hartz IV de Vierde Wet voor moderne Diensten op de Arbeidsmarkt en is in 2010 onder bondskanselier Schröder (SPD) ingevoerd. De Hartz-wetten hebben de arbeidsmarkt gedereguleerd en  geliberaliseerd en ontvangers van uitkeringen en hun familie worden voortdurend gecontroleerd en lastiggevallen. Een pikant detail is dat de naamgever van de commissie die het heeft uitgedacht, Peter Hartz, personeelsdirecteur en lid van de raad van bestuur bij Volkswagen, lid van de SPD en van de vakbond IG Metall (!) in 2007 werd veroordeeld wegens verduistering van bedrijfsgelden. Bron: https://www.stern.de/wirtschaft/news/kommentar-zum-hartz-urteil-gnade-und-recht-3357086.html 
  6.  Egon Bahr werd tot 1974 minister voor bijzondere taken. In deze functie was hij de belangrijkste adviseur van kanselier Willy Brandt inzake de Ostpolitik, de politiek die streefde naar ontspanning in de verhoudingen met Oost-Europa.
  7. Term van bondskanselier Merkel. Ze spreekt ook graag van “alternativlos
  8.  Pol.is is een Amerikaans technologiebedrijf dat beoogt ‘mensen te helpen elkaar te begrijpen’. Met kunstmatige intelligentie / machine learning helpt de software meerderheidsoordelen en compromissen te vinden. Overheden van Taiwan, Canada, Singapore en Nieuw-Zeeland gebruiken de software eveneens. Zie voor een uitgebreide uitleg: https://www.aufstehen.de/pol-is/
  9. Verwijzing naar een onder de minister van arbeid Walter Riester (ook weer in de regering van Schröder) in 2001 ingevoerde pensioenvoorziening die verzorgd wordt door verzekeraars, banken en beleggingsmaatschappijen. Nu de eerste betalingen uitgekeerd worden, blijken het een soort woekerpolissen te zijn.

 

Laat een reactie achter

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *