door Herman Michiel
24 september 2024

Zal het Europees Parlement voortaan bij elke plenaire zitting opnieuw een resolutie stemmen om nog meer wapens te sturen naar Oekraïne? Al bij haar eerste zitting in juli stemde een grote meerderheid voor de intensivering van de oorlog door meer en zwaardere wapens te leveren die ook onbeperkt mogen ingezet worden op Russisch grondgebied. Voor het Europees Parlement gaat het immers niet zomaar om een oorlog die Rusland tegen Oekraïne voert, maar een clash tussen het autocratische regime van Poetin en de vrije Westerse wereld die in haar geheel zal belaagd worden als hij eenmaal Oekraïne ingelijfd heeft. In de tweede plenaire zitting van dit parlement (16-19 september) werd er opnieuw een gelijkaardige resolutie goedgekeurd, nog wat gedetailleerder in haar aanbevelingen.

De oproep om geen beperkingen op te leggen aan het gebruik van westerse wapens voor het bestoken van militaire doelen in Rusland wordt herhaald. Zo ook de aansporing aan alle lidstaten om minstens 0,25% van hun BBP te besteden aan militaire hulp aan Oekraïne. Bij de oproep voor meer wapens en munitie worden nu expliciet Taurus-raketten vernoemd, een Zweeds-Duits superwapen met een reikwijdte van meer dan 500 km. Het Europees Parlement toont zich hiermee nog krijgshaftiger dan het toch al krijgshaftige Duitsland, want kanselier Scholz bevestigde onlangs nog dat Duitsland geen Taurus raketten naar Oekraïne stuurt. Combineert men de oproep voor onbeperkt gebruik van westerse wapens tegen Rusland met de oproep voor de levering van Taurus raketten die tot 500 km diep in Rusland kunnen indringen, dan roept het Europees Parlement in feite op tot een nog veel grotere oorlog die zo lang voortduurt als het Westen wapens levert en Oekraïne nog levende soldaten heeft om ze in de proxy war  te gooien. Tenzij het Westen die ook levert…

Nieuw in deze resolutie, en bijzonder verontrustend, is de oproep aan de Europese Commissie om de publieke opinie te gaan bespelen: “Het Parlement verzoekt de Commissie strategische communicatie aan te gaan in de lidstaten om het belang van de verdediging van Oekraïne voor de bredere stabiliteit in Europa uit te leggen en ervoor te zorgen dat EU-burgers goed geïnformeerd zijn over het belang van deze bijstand, zowel voor de soevereiniteit van Oekraïne als voor de vrede en veiligheid van de hele EU”. Voor het Parlement is het dus niet genoeg dat zowat al onze media, publiek of privaat, het NAVO-verhaal brengen van een oorlog waar het voortbestaan van onze westerse democratie op het spel staat, nee, de Europese Commissie moet ook nog eens strategisch gaan communiceren! Dat doet ons herinneren aan de uitspraak van de Europese topdiplomaat (de ’hoge vertegenwoordiger van de Unie voor buitenlandse zaken en veiligheidsbeleid’), de sociaaldemocraat Josep Borrell: We hebben in Europa een oorlogsmentaliteit nodig!

Deze nieuwe resolutie werd goedgekeurd door 425 parlementsleden, 131 waren tegen, 63 onthielden zich en 98 waren afwezig of namen niet deel aan de stemming. Iets meer leden van de linkse fractie (The Left) lijken zich bewust te worden van het gevaar van een militaristische EU. Deze keer stemden slechts negen voor de resolutie (tegen 18 bij de eerste resolutie), 20 waren tegen (15 bij de eerste) en 12 onthielden zich (13 bij de eerste). De verkozene Kennes van de Belgische PVDA en zijn collega Botenga  van de PTB stemden deze keer tegen, terwijl ze zich onthielden bij de eerste resolutie. De verkozenen van La France Insoumise (LFI) onthielden zich deze keer, terwijl ze bij de eerste resolutie voor stemden. De fractieleiders van The Left, Manon Aubry (LFI) en Martin Schirdewan (Die Linke) onthielden zich. De harde kern van pro-stemmers zijn de Finse Linkse Alliantie, de Zweedse Linkse Partij en de Deense Eenheidslijsten.

De grote crisis waarin de Duitse Die Linke zich bevindt uit zich ook in deze stemming. Özlem Demirel stemde tegen (zoals ook bij de eerste resolutie), Martin Schirdewan onthield zich en Carola Rackete stemde voor. Rackete is geen lid van Die Linke, maar werd door die partij wel als Spitzenkandidat op de Europese lijst geplaatst, waarvoor ze ook verkozen is.

Voor wie grote verwachtingen stelt in zogezegd ‘linkse eenheid’ tussen radicaal links, sociaaldemocratie en Groenen (cfr. het ‘Nieuw Volksfront’ in Frankrijk) geven we nog mee dat welgeteld vier sociaaldemocraten (S&D) en vijf Groenen tegen de resolutie gestemd hebben.