3 december 2013 – ‘Slavenmarkt in Griekenland‘ titelt de Griekse krant Eleftherotypia van 2 december.  Op het eiland Egina, op een dertig kilometer van Athene, is er een vacature voor een kamermeisje. Kost en inwoon zijn gratis, maar voor de rest werkt men gratis … “De arbeidsmarkt begint steeds meer op een slavenmarkt te gelijken“, schrijft de krant. “Mensen werken voor een hongerloon en verzaken aan al hun rechten.” (Vertaling uit het Grieks dank zij http://www.eurotopics.net).

Dat is Griekenland, zullen sommigen zeggen. Maar de Italiaanse krant Il Sole 24 Ore van 3 december bericht over 7 arbeiders die levend verbrand werden  en 4 gewond in een Chinees textielbedrijf in de stad Prato, in het idyllische Toscane (waar eurocommissaris De Gucht zijn buitenverblijfje heeft). Er zijn in Prato veel dergelijke ateliers, schrijft de krant, en alles is er made in China: eigenaars, uitbaters, werkgevers. Alles is er ook illegaal: arbeidsveiligheid, arbeidscontracten, fiscaliteit, boekhouding, … Maar wie zou zich daar iets van aantrekken? De minister van binnenlandse zaken of justitie misschien? Iemand op het ministerie van financiën of van gezondheid? 

Dat is Italië, zullen sommigen zeggen. Maar werken in Duitsland voor een hip bedrijf als Amazon bleek in een ARD-reportage van februari 2013 (zie onder) ook meer op een vorm van slavernij. (hm)