Roemenië kende op 1 februari de grootste demonstratiegolf sinds de val van het Ceausescuregime in 1989. Aanleiding was de verontwaardiging over de doofpotpraktijken van de kersverse sociaaldemocratisch (PSD) geleide regering Grindeanu. Met een decreet goedgekeurd op 31 januari is machtsmisbruik niet langer strafrechtelijk vervolgbaar als het om minder dan 200.000 lei (44.000 €) gaat. Het decreet zou ook PSD-voorzitter Dragnea goed uitkomen, hij wordt ervan beschuldigd partijmedewerkers met overheidsgeld te hebben betaald; Dragnea kreeg ook reeds twee jaar gevangenisstraf met uitstel wegens verkiezingsmanipulatie.
In een reactie zei Jean-Claude Juncker dat zijn Europese Commissie de ontwikkelingen in Roemenië met grote bezorgdheid opvolgt, en dat de strijd tegen corruptie moet opgevoerd worden, in plaats van ze ongedaan te maken.
Maar zie, ongeveer gelijktijdig komt aan het licht dat zijn Commissie een rapport over corruptie in de EU niet zal publiceren. De ngo Transparency International EU kreeg daar lucht van via een brief aan het Europees Parlement van Frans Timmermans, vice-voorzitter van de Europese Commissie. In deze brief stelt Timmermans dat de publicatie van dergelijke rapporten niet meer nodig is; dat van 2014 gaf een overzicht en is de basis voor ons verder werk, aldus de Nederlandse sociaaldemocraat. Nochtans werd in 2014 een opvolging om de twee jaar in het vooruitzicht gesteld, en nog in oktober 2016 bevestigde de Commissie aan Transparency dat het nieuwe rapport binnen enkele maanden zou verschijnen.
In een reactie zei Carl Dolan, directeur van Transparency:
“Het onderscheid tussen de daden en de retoriek van voorzitter Juncker en vice-voorzitter Timmermans is opvallend. Meer dan ooit is er nood aan een sterk en zichtbaar engagement om de corruptie aan te pakken. Toenemend populisme en verzwakking van de rechtsorde in Europa vereisen een concreet initiatief vanwege de EU om corruptie te bestrijden.”
Dit klopt natuurlijk. In Frankrijk heeft de rechtse presidentskandidaat Fillon, verwikkeld in Penelopegate, zijn kansen tegen de uiterst-rechtse Le Pen zo goed als verkeken nu blijkt dat hij zorgde voor een spookbaan voor vrouw en kinderen; alleen de honderdduizenden euros vergoeding waren reëel. De Spaanse premier Rajoy en zijn PP zijn bijna synoniem voor corruptie. Italië had onlangs het Lupi-schandaal, en in België is er de affaire Chodiev. We hebben het dan nog niet over de ‘legale corruptie’, zoals Luxleaks in Junckers thuisbasis. (hm)