door Herman Michiel

De Actiecomités Europa/Comités Action Europe hadden opgeroepen om het jaarlijks banket in Brussel van de “Friends of Europe” (11 oktober 2012) niet onopgemerkt te laten voorbij gaan. Deze “vrienden van Europa” zijn een lobbyclub met zwaargewichten als burggraaf Etienne Davignon (voorzitter van de club), Pascal Lamy (voorzitter Wereldhandelsorganisatie), Jean-Luc Dehaene, baron Daniel Janssen (Solvay, ook actief in de Trilaterale Commissie), Mario Monti (momenteel premier Italië), Guy Verhofstadt, Laurens Jan Brinkhorst (verdienstelijk in het sturen van Nederlandse militairen naar Afghanistan) en vele anderen. Het zal sommigen zelfs nog verbazen dat in de beheerraad namen opduiken als Lord John Monks, tot voor enkele maanden nog voorzitter van het Europees Vakverbond, en Frank Vandenbroucke, de zogenaamde bolleboos van de Vlaamse socialisten…

Een respectabele lobby dus, die Friends of Europe/Les Amis de l’Europe, die na een jaar zwaar lobbywerk een dineetje verdiend hebben. Noblesse oblige, zoiets doe je niet in de zaal van Café du Commerce; het banket was aangekondigd voor 19u in het Brussels Egmontpaleis.

Ongeveer 300 mensen waren ingegaan op de oproep van de Actiecomités Europa/Comités Action Europe om te protesteren tegen deze Vrienden van Europa/Vijanden van de Europese bevolkingen, en stroomden vanaf 18u bijeen op de Kleine Zavel. Velen hadden potten, pannen, ratels of ander luidruchtig materiaal mee, want deze protestactie was een soort voorloper van het voor 13 oktober internationaal geplande Global Noise initiatief.

Het kloppen op potten en pannen verwijst natuurlijk naar de Europees gedirigeerde soberheidspolitiek, die in landen als Griekenland, Portugal en Spanje letterlijk een uithongeringspolitiek aan het worden is. Door de actievoerders werd dan ook een “banket van de armen” georganiseerd, dat uit niets méér bestond dan droog brood. Ook een spaanstalig spandoek verwees naar deze toestanden: Mientras ois frutaís, gente come de la basura (Terwijl jullie zich volvreten, eten mensen uit de vuilbak).

De Vrienden van Europa waren blijkbaar door hun Belgische vrienden gewaarschuwd dat hun dineetje dreigde verstoord te worden door schorremorrie. Een politiecordon mocht dan wel de toegang tot het Egmontpaleis versperren, de Vrienden hadden het raadzaam geoordeeld uit te wijken naar de Cercle de Lorraine / Club van Lotharingen, waar de keuken ook niet slecht is. Had het schorremorrie kombuisgeuren opgesnoven uit die windrichting? Feit is dat ze optrokken naar dit lustprieel, en er het potten-en-pannenconcert overdeden.

Om voor de Vrienden van Europa alle narigheid te vermijden als ze later op de avond na de cognac de Cercle de Lorraine zouden verlaten, werden een honderd actievoerders door de politie opgepakt en in de kazerne van Etterbeek vastgehouden.

Was deze actie een succes? Ja, want ze was een van de weinige initiatieven in België  tegen de onaanvaardbare politiek van Europese leiders en nationale regeringen. Maar als men zich een beetje bewust is van wat in Europa aan de gang is, zijn 300 actievoerders natuurlijk een zeer ondermaats antwoord; hier moesten geen 300, geen 3000 maar honderdduizenden mensen geweest zijn. Met dergelijke acties willen de Actiecomités Europa/Comités Action Europe dan ook het debat in vakbonden en sociale bewegingen op gang brengen: hoe kan de anti-sociale, anti-democratische politiek van het Europa van het kapitaal bevochten worden?