Op de zware nederlaag van radicaal links in Europa zullen we de komende weken, maanden en jaren zeker nog moeten terugkomen, maar dat is blijkbaar niet wat Gabi Zimmer, de fractieleidster van het parlementair radicaal links in het Europees Parlement, de GUE-NGL groep, van plan is. Haar fractie valt terug van 52 zetels (op een totaal van 751) op 39, en dat in een periode die een levend pleidooi is voor ‘radicale’ verandering. Evenwel blijkt alleen radicaal rechts daarvan te profiteren.

Nu kan de GUE-NGL-leiding daar niet als directe en enige verantwoordelijke voor aangewezen worden, evenmin als de Partij van Europees Links (EL) die grotendeels de lijn van de fractie uitdrukt.  Maar de kop in het zand steken is wel het laatste wat in zulk geval moet gebeuren. En dat is wat de fractieleiding doet. In een verklaring daags na de verkiezingen spreekt Zimmer niet van een zware nederlaag, maar beweert ze dat “GUE-NGL sterk gebleven is aangezien kiezers blijven vragen naar maatregelen om de klimaatcrisis aan te pakken en de rechten van mensen te verdedigen, in het bijzonder werkende mensen, vrouwen, vluchtelingen en migranten“.  Van radicale struisvogelpolitiek gesproken! Het is zelfs niet zeker dat de zes zetels gewonnen door het Griekse Syriza onder de GUE-NGL vleugels blijven, want Tsipras kijkt steeds vaker richting S&D, de sociaaldemocratische fractie. Pijnlijk voor Zimmer & Co, die ook na de capitulatie van Tsipras en het genegeerde OXI-referendum van 5 juli 2015 doorgaan met Syriza voor te stellen als het brandpunt van het verzet tegen de neoliberale EU.

We moeten hopen dat deze verkiezingsuitslag leidt tot een echte bevraging binnen links. Wat is haar verhouding tot het kapitalisme, tot de Europese Unie, tot de euro ? Wat zijn vruchtbare verhoudingen t.o.v. de sociaaldemocratie, de groenen…? Hoe ingaan tegen de aantrekkingskracht van uiterst rechts? De eerste noodzakelijke stap is te erkennen dat de huidige aanpak een grandioze mislukking is. (hm)