23 april 2013 – In een vorig berichtje hadden we het over het verband tussen crisis en ongelijkheid. Een rijke elite gaat lopen met wat aan de anderen toekomt. Aangezien de elite het “huishoudgeld” van miljarden mensen niet vretend kan opgebruiken, moet er voor duizenden miljarden onopgevreten dollars/euro’s een lucratieve uitweg gevonden worden. In de Westerse wereld kan men aan de niet heel armen leningen verkopen, hypothecaire leningen bv. Dat leidde echter in Amerika wel tot de subprime-crisis, want honderdduizenden niet heel armen konden hun lening niet verder afbetalen. Men kan ook armere landen leningen laten aangaan, wat reeds herhaald tot een schuldencrisis in de Derde Wereld aanleiding gaf. Daarmee zijn de ‘reële’ beleggingskansen zowat uitgeput. Weliswaar hebben miljarden mensen gebrek aan ordinaire consumptiemiddelen (voeding, onderdak, geneesmiddelen…) , maar ze hebben geen koopkracht aangezien de elite met hun huishoudgeld is gaan lopen. Voor de onopgevreten miljarden moet dus een aparte winstgevende sector  in het leven geroepen worden. En zo werd in de voorbije neoliberale decennia een hoogst virtuele financiële  sector uit de grond gestampt  door bankiers en hun o zo creatieve financiële ingenieurs: futures, swaps, CDO’s, MBSs, minibonds, … Deze sector is grotendeels virtueel omdat hier reeds de winst beloofd wordt die pas op een termijn van 10, 20 of meer jaar zou kunnen gemaakt worden. Zo wordt het verband tussen ongelijkheid en crisissen overduidelijk. Het wordt zelfs duidelijk dat beter bankentoezicht, tobintaksen, meer regulering in het algemeen een aantal perversiteiten kunnen afremmen, maar dat de wereld zwanger van crisissen zal blijven zolang de ongelijkheid blijft.

Hoe groot deze ongelijkheid op wereldvlak is wordt indrukwekkend geïllustreerd in de volgende  video (die nog geen vier minuten duurt). Hij is gemaakt door The Rules, een internationaal netwerk dat opkomt tegen armoede en ongelijkheid. (hm)