Verklaring van Attac-France, 6 december 2011

Nicolas Sarkozy en Angela Merkel hebben hun voornemen bekendgemaakt om in maart een nieuw Europees verdrag te laten goedkeuren. Dit zou “onmiddellijke” en “automatische” sancties opleggen aan lidstaten waarvan het begrotingstekort 3% van het BBP overschrijdt. Deze 3%-regel staat reeds in het verdrag van Maastricht en werd overgenomen in het verdrag van Lissabon, maar zou door het nieuwe verdrag nog aanzienlijk versterkt worden.

Dit nieuwe verdrag zou expliciet nieuwe schuldherschikkingen uitsluiten, en dit niettegenstaande het feit dat een heronderhandeling van de schuld reeds noodzakelijk gebleken is voor Griekenland: er zal geen sprake meer van zijn om de financiële sector en de banken te laten bijdragen, alhoewel ze onverantwoorde risico’s genomen hebben voor zichzelf en vooral voor de samenleving.

Dit verdrag zou alle ondertekenaars in een nieuw opbod van soberheidspolitiek drijven, steeds onrechtvaardiger en steeds inefficiënter. Onrechtvaardig omdat men de burgers laat betalen voor een schuld veroorzaakt door de financiële crisis en de fiscale cadeaus aan de geprivilegieerden. Inefficiënt omdat het de recessie nog zou verdiepen en de tekorten vergroten, zodat ecologisch en sociaal verantwoorde investeringen onmogelijk zouden zijn.

Een Merkel-Sarkozyverdrag, beslist op een paar weken onder druk van de rating-agentschappen, geratificeerd door onderworpen parlementen en zonder volksraadpleging, zou werkelijk een bankroet van de democratie betekenen. In plaats van een nieuwe start van een solidair Europa, zou het de concurrentie organiseren via de soberheid, en in laatste instantie het bankroet van de eurozone. In Frankrijk eisen wij een referendum opdat het volk zich zou kunnen uitspreken.

Het is juist dat het verdrag van Lissabon de Europese Unie in een impasse gestuurd heeft en er is een nieuw verdrag nodig. Maar niet om de markten gerust te stellen, integendeel, om Europa uit hun klauwen te bevrijden! Men moet aan de Europese Centrale Bank toestaan direct te lenen aan de lidstaten tegen een redelijk tarief, zelfs een nul-rente. Er moet een grondige fiscale hervorming komen met sterk progressieve schalen; een sociale en fiscale harmonisatie naar omhoog; een echte Europese begroting door een taxatie van de financiële transacties, de winsten van de multinationals en de koolstofemissies. Alleen zo kan Europa de weg opgaan van de vermindering van de ongelijkheid en de ecologische transitie.

Een nieuw Europees verdrag kan niet de zaak zijn van enkele staatshoofden, maar moet volop de wil van de Europese volkeren respecteren. Wat vandaag nodig is, is een grootscheeps Europees proces om een nieuw verdrag op te stellen, waarin niet de eisen van de markten aan bod komen, maar deze van de volkeren die in solidariteit willen samenleven.

Attac France

Parijs, 6 december 2011

(vertaling hm)