10 december 2012 – De Italiaanse premier Mario Monti heeft ontslag genomen, nadat de partij van Silvio Berlusconi in het parlement zijn steun voor de regering Monti had ingetrokken. ItaliĆ« krijgt nu vroeger dan verwacht in februari nieuwe verkiezingen.
In vele media wordt de schijn gewekt dat het beleid van de “serieuze en bekwame” Monti ItaliĆ« terug stabiliteit heeft gebracht, en de financiĆ«le markten heeft gerustgesteld. Zijn bezuinigingen en antisociale hervormingen zouden werken.
Dat is echter slechts schijn. Aan de basis van de relatieve kalmte op de financiƫle markten ligt de duizend miljard euro die de Europese Centrale Bank in de Europese economieƫn heeft gepompt in de vorm van korte termijn-leningen aan een lage rente. Een stevig deel van dat geld ging naar Italiƫ. Zo wisten de financiƫle markten dat zij zich op korte termijn geen zorgen moesten maken over een faillissement van Italiƫ, en de korte termijn is al wat de financiƫle markten interesseert.
De ECB was enkel bereid tot de massale geldinjectie in de Europese economieĆ«n nadat in de “probleemlanden” leiders aan de macht waren gekomen die zich engageerden tot een hard soberheidsbeleid: het ondertussen bekende verhaal van de chantage die de Europese instellingen uitoefenen op de Europese bevolkingen. Enkel in die zin kan Monti zich erop beroemen een rol te hebben gespeeld in het kalmeren van de financiĆ«le markten.
Het beleid van de regering Monti zelf heeft in Italiƫ geleid tot een economische depressie die de grote openbare schuld alleen maar moeilijker om dragen maakt. Dat verklaart meer fundamenteel de val van Monti: zijn beleid blijkt niet te werken. Helaas zegt de grootste kanshebber in de verkiezingen, de ex-communist en nu sociaal-democraat Bersani, dat hij zich zal houden aan alle aangegane engagementen van de regering Monti. (fs)