Dit artikel geeft een gedetailleerd overzicht van de ontwikkelingen in Barcelona nadat Barcelona en ComĂș de verkiezingen nipt verloor. Het gaat meer bepaald in op de spanningen tussen de nationale en de sociale kwestie, en wat dat met zich meebrengt aan partijpolitieke verschuivingen en spelletjes. Maar het schuift ook een andere hypothese naar voor voor het (licht) verlies van Barcelona en ComĂș, waardoor de burgemeesterssjerp verloren ging: de spanning tussen hoge doelstellingen en wat je kan waarmaken. Die spanning speelt,ook al kan je op zich een mooie balans presenteren, aldus de auteur. Andere bronnen wijzen op het feit dat de sociale mobilisaties, met uitzondering van de vrouwenbeweging, de laatste jaren zijn teruggelopen. (fs)