26 oktober 2013 – De New York Times publiceerde een interessant artikel over de groeiende interesse van grote Amerikaanse advocatenkantoren voor lobbywerk in Brussel. Daarbij beroepen ze zich op het discrete karakter van de relaties tussen advocaten en hun cliënten. Zo organiseerden zij onlangs een vergadering over de winning van schaliegas, een door milieuorganisaties en anderen erg betwist procédé om gas te winnen. Op de vergadering waren grote spelers aanwezig zoals Chevron en Statoil, maar ook Kurt Vandenberghe, toen een Europees topambtenaar voor milieuzaken en een belangrijke pion in het debat over schaliegas. De gastheer was een andere Belg, Jean De Ruyt, tot voor kort een diplomaat die meedraaide aan de top van de Europese besluitvorming. In september kregen de heren en dames van nog een andere topambtenaar een document dat in de Europese Unie was opgemaakt om de discussie over schaliegas voor te bereiden, en dat nog niet publiek was. Maar zoals De Ruyt aan de New York Times verklaarde is het van groot belang tussen te kunnen komen voor dat het politieke debat op gang komt…
De Amerikaanse advocatenkantoren zijn steeds meer in Brussel geïnteresseerd, omdat de Europese markt door haar omvang sterk bepalend is voor wereldwijde normen. Bovendien willen zij zo de lopende onderhandelingen tussen de EU en de VS over een vrijhandelsakkoord naar hun hand zetten. De weg vinden ze hier snel: het volstaat de diensten te kopen van enkele topambtenaren, die voor veel geld van de ene dag op de andere overstappen naar het bedrijfsleven, en hun kennis en contacten meenemen.
In een ander onderzoek maakte Corporate Europe Observatory bekend dat meer dan de helft van de wetenschappers die zetelen in de adviesraad van de Europese instelling voor voedselveiligheid EFSA rechtstreekse of onrechtstreekse banden hebben met de industrie die zij verondersteld worden te reguleren. (fs)