5 mei 2015 – Er zijn veel manieren om het ongerijmde, of moeten we zeggen: het perverse, van de neoliberale economische ideologie te illustreren. We doen het hier aan de hand van een grafiek verschenen in het dossier over Duitsland in Le Monde Diplomatique van mei.  Volgens die ideologie zouden lage loonkosten zorgen voor een hogere competitiviteit, dus voor meer banen en meer welvaart, en bijgevolg het beste middel zijn ter bestrijding van de armoede.

Maar wat leren de cijfers ? Tussen 2005 en 2013 daalde de werkloosheid (als deel van de actieve bevolking) van 13% naar 7,7%, terwijl de armoede steeg van 12,2% naar 16,1% (deel van de bevolking dat minder dan 60% van mediaan inkomen geniet, uitkeringen inbegrepen). In dezelfde periode steeg nochtans het BBP (blauwe balken, linkerschaal) van 2300 miljard euro naar 2800 miljard euro (bij lage inflatie, ca. 15% over de beschouwde periode). Vijfhonderd miljard euro méér toegevoegde waarde, maar blijkbaar geen goed nieuws voor iedereen.  Duitsland is inderdaad het land van de eurozone met de grootste ongelijkheid (gemeten met de Gini-coëfficiënt) voor wat betreft de verdeling van de rijkdom, zoals ook vermeld in het dossier.

Terwijl gewezen bondskanselier Schmidt nog beweerde dat de winsten van vandaag de investeringen zijn van morgen en de jobs van overmorgen, blijken veel Duitse jobs van vandaag de armoede van morgen aan te kondigen. (hm)

Toegevoegd op 12 mei 2015: sp.a-medewerker Matthias Somers schrijft in een artikel in Knack over hetzelfde onderwerp: “Toch maar eerst goed proeven of we het wel lusten, voor we ook hier volgens het Duitse recept gaan koken“.