16 oktober 2011 – Op de Europese Top van 21 juli was overeengekomen dat de banken op hun Griekse overheidsobligaties een verlies zouden accepteren van 21%. Omdat die obligaties op de markten echter al meer dan de helft aan waarde hebben ingeboet, kwam deze deal onder druk te staan. De banken zouden een nominaal verlies van 50% of meer moeten accepteren.
Nu redeneren de banken als volgt. De rente op Griekse obligaties met een looptijd van dertig jaar blijft maar stijgen. Dus daalt de marktwaarde van de nieuwe obligaties op dertig jaar die zij krijgen in ruil voor hun huidige obligaties. Door deze waardedaling lijden zij globaal, met inbegrip van het discount van 21% bij de omruiling, een verlies van 39%, zo zeggen de banken.
Lezers die niet regelmatig speculeren op de beurs begrijpen misschien niet hoe een  stijging van de rente leidt tot een waardedaling van bestaande obligaties. Het gaat grof geschetst als volgt. Stel dat je een obligatie hebt met een nominale waarde van 100 euro, en een jaarlijkse rente van 5%. Dan brengt die obligatie elk jaar een rente op van 5 euro. Wanneer nu de marktrente voor nieuwe obligaties stijgt tot 10%, dan volstaat voor een opbrengst van 5 euro een obligatie van 50 euro. Op de markt zal je voor je oude obligatie met een nominale waarde van 100 euro en een jaarlijkse opbrengst van 5 euro daarom in die situatie nog maar 50 euro krijgen.
Financieel technisch klopt dit verhaaltje van de banken dus wel, maar het resultaat zou zijn dat de Griekse openbare financiën blijven bloeden. Op nieuwe obligaties eisen de banken een hoge rente, en dit gebruiken ze dan bovendien als argument om te zeggen dat hun oude obligaties reeds meer dan voldoende in waarde gedaald zijn, zodat zij niet meer willen inleveren. (fs)