3 januari 2025 – Het zou onzinnig zijn te denken dat onze Europese politici niet weten wat er zich afspeelt in Gaza.  Hun onverschilligheid voor de uitmoording van een bevolking heeft andere redenen dan onwetendheid: volgzaamheid t.o.v. de Verenigde Staten, ‘solidariteit’ met een vooruitgeschoven westerse post in de Arabische wereld, vrees voor de wereld van de islam, etc. Maar men kan moeilijk openlijk toegeven dat men om die reden een genocide laat gebeuren en de genocidairs een hand boven het hoofd houdt. Met de mond vol tanden staan is het laatste wat een gezagdrager  kan overkomen, het is nog beter een absurde uitleg te hebben dan helemaal geen.  Dat verklaart bijvoorbeeld dat een universiteitsrector (Van de Walle, RU Gent) het over zijn lippen kreeg om te zeggen dat de oorlog in Gaza “te complex is om het volledig te kunnen begrijpen”.

Maar nu  het Internationaal Strafhof zich over de genocide-aanklacht buigt, nu Amnesty International onomwonden over genocide spreekt, zullen onze Europese leiders zich ook wel de vraag beginnen stellen: wat zeggen we als we van medeplichtigheid of schuldig verzuim beschuldigd worden? Ook een absurd antwoord als “ we wisten niet dat het zo erg was”  zou  normaal een antwoord kunnen zijn. Maar een uitgelekt document bewijst dat  de Europese leiders voortaan niet meer kunnen beweren  Wir haben es nicht gewusst.

Het Amerikaanse online platform The Intercept kreeg een document van 35 bladzijden [1] in handen dat aan de EU- ministers van buitenlandse zaken overhandigd werd  met het oog op hun Raadsvergadering  van 18 november 2024. Het rapport was geschreven door Olof Skoog,  de speciale EU-gezant voor de mensenrechten.  Erin worden ook oorlogsmisdaden door Hamas en Hezbollah ter sprake gebracht, maar vooral het optreden van het Israëlische leger,  dat geen onderscheid maakt tussen burgers en strijders, geeft blijk van schendingen van het internationaal humanitair recht. Skoog spreekt ook over de ‘ontmenselijking’  van de tegenstander in het taalgebruik van Israëlische politieke en militaire leiders,  en het aanzetten tot discriminatie, vijandelijkheid  of geweld, wat kan neerkomen op het aanzetten tot genocide.

Dat dit rapport opgesteld werd door de EU’s  eigenste gezant voor de mensenrechten, en uitgedeeld aan de ministers van de lidstaten, is van de hoogste betekenis.  De Europese leiders zullen iets anders moeten verzinnen dan het argument van de onwetendheid. (hm)

[1] Het is wel eigenaardig, en betreurenswaardig, dat men dit document nog nergens online vindt.