17 mei 2021 – Binnen een klein jaar zijn er presidentsverkiezingen in Frankrijk, en daar is men te linker- en te rechterzijde al druk mee bezig. Het meest waarschijnlijke scenario is dat het opnieuw tot een duel tussen Macron en Marine Le Pen komt, zoals in 2017, en dat links er in de tweede ronde niet zal aan te pas komen. Op welke manier probeert links het tij toch te doen keren?

In november werd bekend dat Jean-Luc Mélenchon opnieuw de kandidaat voor het linkse La France Insoumise (LFI) zal zijn, zoals in 2017. Toen werd hij ook gesteund door de Franse Communistische Partij (PCF). Voor de verkiezingen van 2022 echter opteerde  de PCF voor een eigen kandidaat, Fabien Roussel, sinds 2018 nationaal secretaris van de partij. “Met mijn kandidatuur heb ik de ambitie om verbazing te wekken, in het bijzonder bij links”, zei Roussel in Le Journal du Dimanche . Daar is hij al in geslaagd, maar hoe? Terwijl Macron het verzet tegen zijn beleid met toenemende repressie en bloedig politiegeweld beantwoordt, kondigt kameraad Roussel doodleuk aan dat er voor hem 30.000 politiemannen  moeten bijkomen. Immers: “Veiligheid is een fundamenteel recht. We moeten niet de indruk wekken dat links laks is op dit gebied, en ik zeg u, er moet een politiek van sancties komen, van stevige repressie.”

Deze kaakslag voor de gilets jaunes en de vele Fransen die de afgelopen jaren op straat kwamen in verzet tegen Macrons steeds repressievere République toont op jammerlijke wijze aan dat de PCF alleen nog gedreven wordt door electoraal opportunisme, en zich niet langer inschrijft in een strategie voor het socialisme. Maar voor linkse Fransen wordt het überhaupt niet gemakkelijk in het stemhokje; Mélenchons LFI meent van haar kant dat kernwapens voor de République Française onmisbaar zijn…  (hm)