25 november 2024 – Op 21 en 22 november kwamen de kopstukken van de ondernemersorganisaties van Frankrijk (Medef), Duitsland (BDI) en Italië (Confindustria)  in Parijs bijeen op hun jaarlijks “Trilateral Business Forum”. Aangezien het de bedoeling was om de leidende kringen van de Europese Unie te laten weten wat de bedrijfswereld van hen verwacht, kon er geen beter tijdstip gekozen worden. Er is een nieuw Europees Parlement verkozen en de nieuwe Europese Commissie, von der Leyen II, wordt woensdag door dit parlement goedgekeurd en gaat officieel op 1 december van start. De heren en mevrouw ondernemersleiders moesten zelfs niet naar de Europese instanties toestappen om hun grieven en wensen bekend te maken, de Europese instanties kwamen zelf naar het MEDEF-hoofdkwartier waar het Forum plaats had. De keynote speech werd gegeven door niemand minder dan de voorzitter van het Europees Parlement, Roberta Metsola; andere sprekers waren de Franse eerste minister Barnier en de Italiaanse ministerTajani.  In de panels vindt men ook de directeur-generaal voor de interne markt, industrie en ondernemerschap van de Europese Commissie, en de directeur voor het meerjarenbudget.

Maar nog op een andere manier werd het tijdstip van hun bijeenkomst door de ondernemersvertegenwoordigers te baat genomen om hoogdringendheid in te roepen en de EU aan te zetten tot onmiddellijke actie. Immers, binnen twee maanden is een zekere Trump misschien aan het roer in de Verenigde Staten, en dan kan het gebrek aan competitiviteit fataal worden voor de Europese economie! “Trump heeft zich voorgenomen de invoerheffingen op Europese producten met minstens 10 à 20% te verhogen”, aldus MEDEF-baas Patrick Martin. Hij trekt daaruit de nogal verbluffende conclusie dat “Europa twee maanden heeft om zich voor te bereiden en zich te organiseren om snel en grondig de economische politiek te veranderen.” Zou Martin geïnspireerd geweest zijn door het gemak waarmee de EU haar militarisering kon opdringen door te zwaaien met een Poetin die na Oekraïne de EU zou binnenvallen ? Zo te zien zijn Trump en Poetin nog de nuttigste politici voor de EU-leiders als het erop aankomt hun plannen kracht bij te zetten.!

De Franse, Duitse en Italiaanse businessleiders hebben in een gezamenlijke verklaring aangeduid wat er snel een grondig moet veranderen in de economische politiek. Hun recept hebben ze in een eenvoudige test gegoten, de “Catch-up Test”: vergelijk systematisch de Europese economische resultaten met die van de VS, en pas het beleid dienovereenkomstig aan! Volgens hen volgen daar vier onmiddellijke actiepunten uit voort. Het eerste is: geen al te hoge milieueisen stellen. Om de energieprijs te doen dalen moet het beleid technologie-neutraal worden, hernieuwbaar en low carbon moeten op gelijke voet behandeld worden, kernenergie is een propere energiebron, de emissienormen voor auto’s en bestelwagens moeten dringend herbekeken worden.

Tweede actiepunt: er is veel te veel regulering, veel meer dan in de VS. Herbekijk binnen het jaar het hele pakket en toets systematisch af op competitiviteit. Twee reguleringen in het bijzonder zijn een doorn in het oog van onze ondernemers, de zgn CSDDD-richtlijn en de CSRD-richtlijn. Deze verwachten van (grote) ondernemingen een minimum aan rapportering i.v.m. duurzaamheid en respect voor mensenrechten. Maar dat moet voor de businessleiders veel simpeler, en afgetoetst worden op de competitiviteitsvereisten

Derde prioriteit: de investering in R&D (research & ontwikkeling ) moet naar 3% van het Europees BBP.  Men zou kunnen verwachten dat leiders van ondernemersverenigingen daartoe in de eerste plaats hun eigen leden oproepen om winsten meer te investeren in onderzoek dan in gulle cadeaus aan de aandeelhouders, maar neen, dit trilateraal forum diende om de EU zelf en de lidstaten hiervoor verantwoordelijk te maken.

Tenslotte: zorg voor de 800 miljard euro die Draghi in zijn rapport nodig acht om de EU competitiever te maken. Hoe? Banken en kapitaalmarkten moeten volledig EU-geïntegreerd worden, het EU-budget moet groter, ga Europese leningen aan, laat de Europese Investeringsbank bedrijven financieren, etc.

Dat zijn dus de grote verzuchtingen van drie grote Europese ondernemersorganisaties. Minstens één van hun vier recepten wordt al toegepast: de “Europese Green Deal” werd al flink gekortwiekt. Waar al het publiek geld moet vandaan komen dat richting bedrijven moet stromen valt nog af te wachten. (hm)