14 januari 2013 – Frontex is het EU-agentschap voor de controle van de buitengrenzen. In september 2011 stemde het Europees parlement ermee in dat Frontex zelf materiaal kon aankopen: helicopters, schepen, jeeps… zodat het agentschap daarvoor niet langer moest beroep doen op de lidstaten. Al vlug bleek Frontex grote belangstelling te hebben voor onbemande vliegtuigjes, zgn. drones of UAVs (de tuigen die door de CIA ingezet worden om al dan niet vermeende terroristen vanuit de luie zetel te vermoorden). En omgekeerd resulteerde dit onmiddellijk in grote belangstelling voor Frontex vanwege Lockheed Martin, Dassault,  Thales, Israel Aerospace Industries, EADS, die in de drone-markt een geweldige toekomst zien, aangezien er zowel militaire als  civiele (zij het niet steeds geciviliseerde) toepassingen zijn. Er wordt reeds gekwijld bij het idee van  een civiele markt van 400 miljard $ …

EUobserver meldt vandaag, op basis van een interview met Frontex-directeur Ilkka Laitinen, dat het niet alleen de bedoeling is de drones te laten opereren aan de grenzen van Fort Europa, maar ze naar de bronnen van de vluchtelingenstromen te sturen, bv. naar Libië, Syrië of Mali. Ook satellietobservatie zou kunnen nuttig zijn om een vroegtijdig beeld te hebben van de hordes die op het fort afkomen. Natuurlijk hanteert  men in Frontex-kringen  geen dergelijke politiek oncorrect taalgebruik; men spreekt er van common pre-frontier intelligence picture, of CPIP. En Ilkka Laitinen voegt er fijntjes aan toe dat CPIP ook kan “migranten in moeilijkheden op zee” opsporen. Maar vooraleer die migrants in distress de helpende hand van Nobelprijs-voor-de-vrede-winnende EU-redders  zullen voelen, moeten er nog een aantal kwesties van juridische aard opgelost worden. De drone-producenten beklagen zich immers over de strikte en weinig geharmoniseerde wetgeving i.v.m. onbemande vliegtuigen in Europa; bij Thales denkt men zelfs dat het toevoegen van een menselijke persoon aan de ‘onbemande’ drone heel wat van die juridische haarklieverij zou kunnen de pas afsnijden.

EUobserver leverde met haar interview een positieve bijdrage aan het informeren van de burgers over het reilen en zeilen van de EU. Toch is het twijfelachtig of het  wel een echte scoop bracht. Als je googlet met “frontex+CPIP”, merk je dat er bv. al in 2009 een document van de Europese Commissie circuleert waarin over het aanwenden van CPIP gesproken wordt. En dit is ongetwijfeld  slechts het  topje van één van de vele ijsbergen in de Europese wateren. Bij Ander Europa proberen we een heel klein beetje onder de oppervlakte te kijken van, in de eerste plaats,  de sociaal-economische dossiers, en hierover te berichten; ondertussen ontsnappen zoveel andere, niet noodzakelijk minder belangrijke, “ijsbergen” aan onze aandacht (klimaat, onderwijs, ontwikkeling, justitie …). Wie zich aangesproken voelt is steeds welkom; neem contact met ons op en verruim onze horizon!   (hm)