door Herman Michiel
12 december 2023 – 

Jaarlijks organiseert de EBU, de koepelorganisatie van Europese publieke omroepen, het bekende Eurosongfestival. ‘Europees’ is ruim op te vatten, naast lidstaten van de Europese Unie namen onder andere ook al Armenië, Georgië, Rusland, Israël en zelfs Australië al deel. Officieel is het Eurosongfestival apolitiek, maar de manier waarop punten worden toegekend (“Duitsland geeft drie punten aan Zweden en vier aan Portugal”) en waarop de winnende song wordt aangekondigd (“ Nederland wint het Eurosongfestival”) maakt van het event, door 150 à 200 miljoen TV-kijkers gevolgd, tot een vorm van culturele diplomatie.

De EBU heeft echter haar eigen voorstelling van Eurosong als een apolitiek festival ‘vergeten’ door in 2022 Rusland uit te sluiten van de wedstrijd omwille van de inval in Oekraïne. In een verklaring stelde de EBU dat “in het licht van de crisis zonder voorgaande in Oekraïne een Russische bijdrage dit jaar de wedstrijd zou kunnen in diskrediet brengen.” Niettemin bleef de EBU “toegewijd aan de bescherming van de waarden van een culturele competitie die internationale uitwisseling en onderling begrip promoot, het publiek bijeenbrengt en via de muziek diversiteit huldigt en Europa verenigt op dezelfde bühne”. Het apolitisme van de EBU heeft zijn grenzen…

Die grenzen werden opnieuw opengesteld het jaar erop. De Oekraïense inzending ‘Heart of Steel’ was een uitdrukking van het verzet rond de staalfabriek Azovstal , een politiek onderwerp bij uitstek. Volgens de EBU-principes zou dit moeten geweerd worden, wat echter niet  het geval was. Ik kan daar achter staan. Het zou eerder tegen de borst stuiten als een land dat geteisterd wordt door een wrede oorlog met een zoveelste versie van I love you of Let’s  dance op de proppen kwam. De EBU hanteert regels, maar houdt ook rekening met de menselijke drama’s die zich afspelen in de wereld.

Zou men toch denken. Tot dat blijkt dat Israël volgend jaar wél toegelaten wordt tot het festival. Alsof een bijdrage van een land dat systematisch de Palestijnse bevolking aan het uitmoorden is de wedstrijd niet in diskrediet zal brengen. 18.000 gedode burgers in twee maanden, en dat op een bevolking van 2,2  miljoen, dat is 0,8% van de bevolking. Omgerekend naar een Oekraïense bevolking van 44 miljoen zou dit 350.000 lijken betekenen, een cijfer waarop Poetin bijlange niet kan bogen na meer dan anderhalf jaar. Ja, er zijn miljoenen Oekraïners naar het buitenland gevlucht en maar een handvol Palestijnen, maar dat is omdat Israël de rattenval hermetisch gesloten houdt.

In een mededeling aan Het Laatste Nieuws gaf de EBU daar de volgende uitleg over: “Het Eurovisie Songfestival is een wedstrijd voor publieke omroepen uit heel Europa en het Midden-Oosten. Het is een wedstrijd voor omroepen – niet voor regeringen – en de Israëlische publieke omroep neemt al vijftig jaar deel aan de wedstrijd. De EBU is een door leden geleide organisatie. De bestuursorganen van de EBU – onder leiding van de Raad van Bestuur – vertegenwoordigen de leden. Deze instanties hebben de deelnemerslijst beoordeeld, en beslisten dat de Israëlische publieke omroep aan alle mededingingsregels voldoet.”

Lezen de directies van onze publieke omroepen, van VRT, RTBF, KRO, VPRO, ARD, ZDF,  Radio France en al de andere dit goed? Is het met jullie instemming dat de EBU dit soort politieke stelling inneemt? Dames en heren journalisten van onze publieke omroepen, jullie kennen de actualiteit beter dan de doorsnee burger, kunnen jullie leven met dit soort bloederige hypocrisie? Aan de poorten van de VRT had in 2019 al een lovenswaardige actie plaats wegens de deelname van het apartheidsregime aan het Eurosongfestival. Is er vandaag niet tien keer zoveel reden om bij de volgende editie in mei 2024 het protest in een veel hogere versnelling te brengen?