door Theo Aerts
24 maart 2025

Bij de verontrustende toespraak van Poetin  in februari 2007 op de Veiligheidsconferentie van München werd in het Westen eerder schouderophalend gereageerd. Wat betekende Rusland, “een groot benzine station“ was de teneur van een zekere Westerse hoogmoed. Poetins Rusland maakte toen zelfs geen deel uit van de Wereld Handelsorganisatie (WHO).
Nochtans wees hij in zijn toespraak op knelpunten die de internationale veiligheid in het gedrang brengen, namelijk de “monopolistische dominantie “ van de VS en het ongebreidelde gebruik van geweld in internationale betrekkingen , waardoor niemand zich meer veilig voelt en het Internationaal Recht geen bescherming meer biedt.
Dat het voor Rusland menens was bewijst het opschorten in 2007 van het CFE verdrag, de in 1990 getekende overeenkomst die het aantal conventionele strijdkrachten van NAVO en Warschaupact beperkte in Europa. Europa meende Poetin te paaien door Rusland in 2011 toe te laten tot de WHO. Voor Rusland reikt het begrip “ veiligheid “ verder dan de vrije handel, meermaals verwees Poetin  in zijn toespraken en persconferenties met Westerse journalisten naar het verleden en de oorzaak van de  Cubaanse rakettencrisis in 1962.
Sedert 2014 ondergaat Rusland Westerse economische en financiële sancties gericht zowel op personen als bedrijven, naar verluidt zijn het er in totaal 28515.

Laat ons het conflict in zijn verschillende facetten bekijken.

Geostrategisch

De dubbele standaarden van de het Westen en de EU zijn een doorn in het oog van vele ontwikkelingslanden . De ondubbelzinnige EU-steun aan het Israëlisch regime; ondanks het moorddadig optreden tegen het Palestijnse volk en hun vrijheidsstrijders zowel in Gaza als op de Westbank steekt  schril af tegen de 28515 economische en financiële sancties tegen Rusland. Men kan zich ook afvragen waarom de nieuwe Afghaanse leiders wel aan een onderhandelingstafel mogen zitten en Hamas niet.

Ook inzake het Internationaal Recht heeft vrouwe Justitia haar blinddoek afgelegd. De Servische president Slobodan Milosevic werd voor zijn oorlogsmisdaden voor het Internationaal Joegoslavië-tribunaal gebracht en werd er veroordeeld. Zowel tegen Poetin als Netanyahu en zijn defensieminister Gallant als de Hamas leider Al-Masri heeft het Internationaal Strafhof (ICC) een arrestatiebevel uitgevaardigd. De reactie hierop zowel door de VS als bepaalde EU lidstaten geeft een ferme deuk in de gelijkberechtiging en zeker als er van Amerikaanse zijde zelfs dreigingen worden geuit tegen de leden en familieleden van de rechters die het arrestatiebevel uitvaardigden.

Voor Afrika, India, China of Brazilië is Europa niet meer het centrum van de Wereld, en is de VN-Veiligheidsraad met Frankrijk en Engeland als permanente leden een residu uit het koloniale tijdperk.

Conclusie : De stem van de EU in de wereld is marginaal geworden en weinig geloofwaardig. Rusland daarentegen kon zijn relaties versterken met opkomende landen als Brazilië, India, China, Zuid-Afrika (de zgn. BRIC’s waar zich ondertussen ook nieuwe leden aan toevoegden).

Economisch

Op economisch vlak worstelt de EU zowel met een energie- als een grondstoffenschaarste, wat tot een industriële verarming leidt. De kloof vergroot tussen de haves en de have nots, met een aangroeiende verarmde bevolking tot gevolg. Hoeft het te verbazen dat die de EU de rug toekeert en zijn toevlucht zoekt in nationalistische illusies?

Het creëren van een gemeenschappelijk vijand zoals de EU het vandaag doet en hiervoor 800 miljard Euro wil mobiliseren voor de wapenindustrie zal geen oplossing bieden voor de energie- en grondstoffenschaarste.

Rusland daarentegen heeft zowel een grote energie- als grondstoffenvoorraad. En de Westerse sancties hebben ervoor gezorgd dat het land zich steeds meer onafhankelijk maakte van de Westerse technologie. (Het Westers gerucht, dat de Russen chips uit Westerse wasmachines nodig hadden voor hun wapenindustrie is niet meer dan propaganda) Vandaag de dag produceren Russische bedrijven volledig autonoom hoogtechnologische producten zonder de  Westerse hulp. Heel recent slaagden ze erin een commercieel passagiersvliegtuig te bouwen met uitsluitend Russische technologie. Westerse bedrijven die in Rusland wensen te investeren zullen altijd welkom zijn maar Rusland zal geen Eldorado meer zijn zoals voorheen.

Conclusie:  Een toekomstige concurrent op de wereldmarkt kwam tot stand door de Westers maatregelen. Een concurrent waartegen Europa moeilijk zal kunnen concurreren als het op energie en grondstoffen aankomt. Rusland heeft voldoende middelen voorradig, en de BRICs bieden een markt om haar producten te slijten. De Trump administratie heeft dit begrepen, maar de EU zit nog altijd in zijn oorlogsmodus .

Defensie

De westerse wereld heeft in november 2024 mogen kennismaken met de hypersonische middellange afstandsraket Oresjnik afgevuurd op de stad Dnipro. Deze raket kan een snelheid van Mach 11 (elf keer de geluidsnelheid) halen en een afstand van 5000km overbruggen. Ze kan zowel geladen worden met een kernkop als met zes conventionele geleide explosieve koppen. Een Westerse concurrent is er niet, en Oekraïne beschikt niet over luchtafweer die haar kan uitschakelen.

Rusland heeft ook haar nucleaire doctrine herzien en mag het nucleair wapen worden ingezet ook tegen die landen die zelf geen kernwapens hebben , maar met de steun van een kernwapenland het Russisch grondgebied aanvallen. Deze herziening kwam er doordat de USA en EU aan Oekraïne raketten leverden die het Russisch grond gebied konden treffen.

Conclusie: ondanks het leveren aan Oekraïne van een arsenaal aan wapens, zelfs de meest performante raketten, ondanks de inlichtingen ingewonnen door Westerse satellieten, ondanks de moedige strijd van de Oekraïners wordt dit een hopeloze strijd die uiteindelijk zal eindigen aan de onderhandelingstafel, maar zonder de EU.

De EU brengt met haar aanhoudende oorlogsretoriek de wereld dichter bij een katastrofe. In vijf minuten kan de wereld in vuur en vlam staan en onleefbaar worden.

Besluit

Noch (geo-)politiek noch economisch heeft de EU voordeel kunnen halen uit dit conflict, laat staan dat ze een positieve rol speelde voor betere internationale verhoudingen en een einde aan het bloedvergieten en de vernietiging van een land. Rusland daarentegen heeft van dit conflict en de Westerse maatregelen gebruik kunnen maken om zich verder autonoom te ontwikkelen.

Wij daarentegen zien een verdere afbouw van de welvaartstaat op ons afkomen, waar honderden miljarden onttrokken worden aan sociale budgetten om er het militair apparaat en de wapenindustrie mee te financieren. Het tij is gekeerd, stellen banken en financiële instellingen vast. Onder druk van vredesbewegingen en consumentenorganisaties had een deel van hen zich teruggetrokken uit beleggingen in de wapenindustrie, maar de Belgische staatsbank Belfius liet recent weten dat “beleggen in defensie en kernwapens voor haar geen taboe meer is.” Ook de Europese Commissie heeft haar oog laten vallen op het spaargeld van de Europese burger. Daar ligt zomaar tienduizend miljard euro te wachten dat kan gebruikt worden voor “strategische investeringen.”!

De uitspraak van voormalig EU hoge vertegenwoordiger Josep Borrell dat Europa een tuin is en de wereld erbuiten een jungle, is definitief in de grond geboord. De EU is ook een jungle.