3 maart 2013 – In de Europese Unie werd een akkoord bereikt om de bonussen van bankiers die werken voor de banken in de 27 lidstaten te beperken. De bonussen mogen niet hoger zijn dan het vaste loon, en mits een akkoord van de aandeelhouders niet hoger dan het dubbele. De achterliggende redenering is dat de riante bonussen gekoppeld zijn aan de jaarlijkse winst, en zo risicovolle operaties in de hand werken. De bonuscultuur zou één van de verklaringen zijn voor de instabiliteit op de financiële markten.
De bankiers vinden deze ingreep op hun lonen niet leuk. Er wordt gedreigd dat de bankiers gaan verkassen naar financiële centra buiten de Europese Unie. Vanuit de Londense hoor je allerlei bezwaren, dikwijls tegenstrijdig. Zo zou het enig resultaat zijn dat de vaste lonen opgetrokken worden, waardoor de loonmassa moeilijker kan ingeperkt worden wanneer minder winst wordt geboekt (maar waarom zouden de bankiers dan verkassen, als ze binnen de EU grotere inkomenszekerheid krijgen?). Overigens zouden de bonussen spontaan al beperkt zijn. Dit jaar zou de bonuspot in Londen beperkt zijn tot 1,5 miljard pond, te vergelijken met nog 11,8 miljard pond in 2008 (maar wat is het probleem met de nieuwe EU-regel, als de bonussen spontaan toch al beperkt zijn?).
Het financiële centrum in Londen, de City, staat voor 10 procent van de Britse economie. Volgens sommige berekeningen loopt dit op tot één derde, als je alles meetelt (restaurants, taxis, vastgoed,…). De Britse premier Cameron verdedigt “zijn bankiers”. Maar de nieuwe regel wordt aangenomen bij meerderheid, dus Cameron kan geen veto uitspelen, en hij vindt geen steun bij andere lidstaten.
Daarom wordt de nieuwe regel een interessante test voor de relaties tussen de EU en het Verenigd Koninkrijk, nadat Cameron aankondigde de verhoudingen met de Europese Unie te willen herzien en het lidmaatschap aan een referendum te willen onderwerpen in 2015. Er moeten nog wat details van de nieuwe regels worden uitgewerkt. In hoeverre gaan de andere lidstaten rekening houden met de wensen van de Britse regering?
Binnen ten laatste twee jaar zijn er verkiezingen in het Verenigd Koninkrijk. Cameron voelt de hete adem van de UK Independence Party in zijn nek. Die scoorde onlangs goed bij plaatselijke tussentijdse verkiezingen, en haalt vooral kiezers weg bij de Conservatieven. Dat zou Cameron bij de volgende verkiezingen zijn meerderheid kunnen kosten ten voordele van Labour, dus hij moet het hard spelen in Brussel, terwijl hij ook wel weet dat het Britse zakenleven er juist op uit is het Verenigd Koninkrijk stevig te verankeren in het centrum van de EU. (fs)