Brief

Lamme smeerlap, met je baard, 
dor van geest maar dicht behaard, 
die ons daar stond aan te staren 
of wij huursoldaten waren.

'k Weet nog alles, luizig dier, 
ook al zit je ver van hier, 
teruggetrokken en stokoud  
in een blokhuis vol met goud.

Dat je er Stein hebt uitgetrapt 
nadat hij je had verklapt 
hoe je schatten kon verdienen 
met den bouw van zijn machinen.

Hoe je Berends in de stront 
hebt gewreven, als een hond,
toen hij 't boekjaar niet kon sluiten 
door die fout van zeven duiten.

Hoe die halfwas, smal en bleek, 
van zijn gulden in de week 
vijftig centen af zag romen, 
want hij was te laat gekomen.

'k Weet het nog, zoals je ziet, 
maar ik snap vandaag nog niet 
hoe die negen duizend koppen 
dat zo lijdzaam bleven kroppen.

Had een flinke delegatie, 
na 't verwerpen van je gratie 
je maar even beet gepakt, 
even op den vloer gesmakt,

je dien baard eens afgeschoren, 
met of zonder je twee oren, 
je die broek eens afgedaan 
om je voor je kont te slaan.

Maar al is het niet gebeurd, 
uitgesteld is niet verbeurd.
Wij staan klaar om ons te wreken
zonder je den nek te breken.

Want komt ooit de rode tijd 
door je slaven lang verbeid, 
vóór nog dat je met je botten
 bent gedolven, om te rotten,

dan word jij benoemd per se 
om de piesbak en de plee 
schoon te maken als het hoort 
in de Beurs of Delftse Poort.


Willem Elsschot