3 mei 2021 – DP World is een grote operator van containerterminals, met hoofdkantoor in Dubai en zo’n 50.000 werknemers wereldwijd. Het bedrijf is ook aan het Antwerpse Deurganckdok actief, maar spande in 2017 een zaak in tegen de Belgische staat en claimt 150 miljoen euro schadevergoeding wegens ‘onteigening’. Het kanaal voor dergelijke claims heet ISDS, wat men met recht de “rode loper voor multinationals” kan noemen. Onze overheden hebben het aan zichzelf te danken als ze nu voor uitzonderingsrechtbanken gedaagd worden door bedrijven die zich door alles en nog wat in hun winstvooruitzichten bedrogen voelen. Het zijn immers onze overheden die het systeem in het leven geroepen hebben, en de Europese Unie stopt het systematisch in haar vrijhandelsverdragen.

Hoe heeft België de winsten van DP World in gevaar gebracht? Het bedrijf heeft twee klachten. In 2014 waren er stakingsacties aan de haven in het kader van het verzet tegen de verhoging van de pensioenleeftijd tot 67 jaar. Ten tweede had DP World een concessie voor het gebruik van havenkade, maar een deel ervan werd niet gebruikt. De havenautoriteiten hebben dit dan voor zeven jaar toegewezen aan een andere uitbater. Ter compensatie kreeg DP World de beschikking over kades op een andere locatie. Maar het bedrijf voelde zich nog steeds geschaad in haar belangen, en stapte in 2017 naar het Arbitragetribunaal van het ‘Internationale Centrum voor Beslechting van Investeringsgeschillen’ (ICSID), een onderdeel van de Wereldbank, om de regeling aan te vechten. DP World heeft al wel wat ervaring met dergelijke arbitrages. Zo is er een claim van 210 miljoen $ tegen Djibouti, een tegen China Merchants en een andere in Groot-Brittannië.

Verleden week raakte bekend dat DP World gelijk kreeg van het arbitragehof in zijn geschil met de Belgische staat; maar er was nog geen uitspraak over het bedrag van de schadevergoeding. Het is ook nog niet duidelijk wie die boete zou moeten betalen (het Havenbedrijf? De staat?) Tegen de claim, en tegen ISDS-clausules in het algemeen, wordt door wakkere burgers al jaren actie ondernomen, maar van enige medewerking van overheidswege is er geen sprake, al zal die de boete moeten betalen. Enerzijds geldt er blijkbaar zwijgplicht in verband met arbitragezaken, op zich al een aanfluiting van de meest elementaire democratische rechten, anderzijds weten overheden maar al te goed dat zij het zijn die deze ‘rode loper voor multinationals’ hebben uitgerold. (hm)