door Frank Slegers
25 juni 2018

Van 8 tot 10 juni congresseerde de Duitse partij Die Linke in Leipzig. Het werd een interessant congres, ook voor de linkerzijde in de rest van Europa. We belichten enkele punten.

Het congres vertrekt van de vaststelling dat de ruk naar rechts in Europa in een stroomversnelling zit. De samenleving staat op een keerpunt, niet enkel in Duitsland. Er is iets aan het slippen gegaan.

De aangenomen resoluties ademen duidelijk onrust uit over deze ontwikkeling, en een scherp aanvoelen van de verantwoordelijkheid op de schouders van Die Linke.

Liever dan mee te plooien onder de druk van rechts en uiterst rechts, en het eigen verhaal aan te passen, gaat Die Linke de confrontatie aan.

Vluchtelingen

Dat doet Die Linke meer bepaald wanneer het gaat over migranten en vluchtelingen. De herkozen co-voorzitters van Die Linke, Katja Kipping en Bernd Riexinger, benadrukken in het persbericht na het congres zelfs dat zij erg blij zijn met de aangenomen resoluties, juist omdat het standpunt over migratie en vluchtelingen bevestigd werd.

Dat standpunt bestaat uit drie luiken: (1) aanpakken van de grondoorzaken die mensen op de vlucht jagen; (2) vluchtelingen zijn welkom; (3) een sociaal offensief is nodig om het leven van alle mensen beter te maken.

Het loont de moeite de tekst van het tweede luik volledig te citeren: Wij willen een einde aan het sterven van mensen in de Middellandse zee en aan de buitengrenzen van Europa. Daartoe zijn veilige en legale vluchtroutes nodig, open grenzen, een menswaardige opvang van vluchtelingen en een lastendeling in Europa. Uitzettingen verwerpen we. We willen dat mensen het recht hebben te blijven, en in plaats van gezinnen uit elkaar te rukken willen we ze weer verenigen.

Europees Links

Het congres nam ook een opvallend standpunt in over Europees Links (EL). EL is een Europese politieke partij, die een aantal linkse partijen in Europa overkoepelt, niet te verwarren met de linkse fractie in het Europees Parlement.

EL is momenteel een koepel die bestaande linkse partijen in Europa overkoepelt. Onder bepaalde voorwaarden kunnen ook individuen rechtstreeks aansluiten, maar die spelen niet echt een rol. Dat bevredigt Die Linke niet, omdat er weinig dynamiek uitgaat van EL (dat is het minste wat je kan zeggen). Daarom stelt Die Linke voor EL van een koepel om te vormen tot een Europese Partij gedragen door individuele leden.

Daar kan je van alles van denken. Enerzijds is het een aantrekkelijk idee: een Europese linkse partij die vandaag bijvoorbeeld de slagkracht en de middelen zou hebben om Europees het initiatief te nemen voor een mobilisatie tegen Fort Europa. Anderzijds is het niet duidelijk hoe een dergelijke Europese partij zich zou kunnen ontwikkelen naast of boven de bestaande linkse partijen die ingeworteld zijn in de geschiedenis en het politieke en sociale weefsel van de verschillende landen. Maar het voorstel geeft in ieder geval aan dat het gevoel van urgentie in delen van de Europese linkerzijde zich ontwikkelt. We kunnen niet lijdzaam blijven toezien hoe populistisch rechts de toon zet.

De centrale resolutie en meer nieuws over het congres vind je op de website van Die Linke: https://www.die-linke.de/partei/parteistruktur/parteitag/leipziger-parteitag-2018/.