door Willem Bos, 19 juni 2015

‘In tijden van oorlog is de waarheid het eerste slachtoffer’, is een afgezaagd maar niet onjuist gezegde. Het omgekeerde is ook waar. Als de bevolking op zo grote schaal systematisch wordt voorgelogen moet er wel sprake van oorlog zijn. En dat is precies wat we vandaag de dag meemaken. Stelselmatig worden we overspoeld met leugens en aantoonbare onjuistheden over de Griekse crisis. Feiten, bewijzen, ze zijn niet belangrijk, de waarheid doet er niet toe, want we zijn in oorlog.

Het is geen oorlog tussen Europa en Griekenland, al stellen de vertegenwoordigers van de Europese elite het graag zo voor. Het is een oorlog tussen de Europese elite en de Europese bevolking. En de inzet is de vraag wie moet er opdraaien voor de crisis. Als we ook maar een millimeter toegeven aan de Grieken, komen de Spanjaarden, de Portugezen, de Italianen en de Ieren en God weet wie nog meer. Als we het Griekse verzet niet in de kiem smoren, als we de Grieken niet uithongeren, slaat het anti-troika virus over naar elders in Europa is de redenering van generaal Dijsselbloem en de zijnen.

En dus wordt de bevolking dag na dag overspoeld met leugens over de Grieken. In het NOS journaal en in andere radio- en tv programma’s, in de kranten en vooral uit de mond van politici is het steeds hetzelfde liedje. De Grieken zijn lui, ze hebben er een zooitje van gemaakt, ze gaan absurd vroeg met pensioen, ze weigeren te hervormen, ze flirten met Poetin, ze hebben al een geweldig bedrag aan leningen ontvangen en willen steeds meer, ze brengen de stabiliteit in de EU in gevaar en ze dragen geen stropdassen.

Behalve dat van die stropdassen zijn al die beweringen met feiten onderuit te halen of op zijn minst heel sterk te relativeren. Maar voor dat geluid is in de media geen plaats, want Barbertje moet hangen.

Onderzoek

Het Griekse parlement heeft niet lang na de laatste verkiezingen een commissie met binnenlandse en buitenlandse experts samengesteld om onderzoek te doen naar de Griekse schuld. Afgelopen woensdag heeft die commissie zijn eerste bevindingen gepubliceerd en die liegen er niet om. In de reguliere Nederlandse media heb ik er geen woord over kunnen vinden. Gelukkig worden de bevindingen in een interview met Renaud Vivien, een van de onderzoekers, op de Belgische website De Wereld Morgen handzaam samengevat.

Hij begint met de constatering dat: De “Griekse overheidsschuld weliswaar aanzienlijk was, maar niet wezenlijk verschilde van de openbare schuldenlast van andere EU-lidstaten en zeker niet erger was dan die van andere landen van de Europese Muntunie (EMU – de groep van 15 landen met de euro als gemeenschappelijke munt). Het probleem zat daarentegen bij de Duitse, Franse en Nederlandse banken die volledig roekeloos leningen hadden aangegaan met Griekse banken, zonder na te gaan of er wel voldoende garanties waren op terugbetaling. Met andere woorden, de ‘oplossing’ die Griekenland werd opgedrongen had als enige bedoeling de privéschuldeisers in Duitsland, Frankrijk en Nederland te redden. Waar de Griekse schuld tot 2010 in hoofdzaak een zaak was van de privésector, meer bepaald de banken, werd vanaf 2010 de schuld volledig verschoven naar de Griekse overheid. Daarmee werden de Duitse, Franse en Nederlandse banken gered die in de problemen kwamen omdat de Griekse banken hun schulden niet langer konden betalen. Die schuld werd door het Europees akkoord volledig verschoven naar de Griekse overheid, dus naar de bevolking. Met andere woorden, de ‘oplossing’ die Griekenland werd opgedrongen had als enige bedoeling de privéschuldeisers in Duitsland, Frankrijk en Nederland te redden.”

Overtredingen

Tot zover is dat een bekend verhaal. Maar de commissie komt ook tot de conclusie dat er bij het opstellen van de regeling met Griekenland internationale verdragen zijn geschonden: “De voorwaarden voor de leningen vastgelegd in het memorandum overtreden meerdere internationale verdragen waar Griekenland lid van is, zoals de Internationale Overeenkomst voor Sociale en Politieke Rechten.” En daar blijft het volgens de commissie niet bij: “Dit memorandum schendt tevens de Griekse grondwet die stelt dat alle internationale overeenkomsten dienen te worden geratificeerd door het Griekse parlement, alvorens ze kunnen worden uitgevoerd. Dat is nooit gebeurd. Evenmin werden de voorwaarden van het memorandum aan het parlement medegedeeld.”

Maar niet alleen Griekse wetten en door Griekenland afgesloten verdragen werden geschonden: “Het memorandum van 2010 en zijn opvolgers tot en met 2015 zijn bovendien een overtreding van artikel 9 van het Verdrag van Lissabon. Daarin worden sociale rechten van de Europese burgers gegarandeerd, zoals het recht op werk, het recht op gezondheid, het recht op onderwijs.”

Bovendien, zo zegt de onderzoeker: “De leningen van het IMF werden uitgekeerd door de eigen statuten met de voeten te treden. De voorwaarden van deze leningen overtreden meerdere mensenrechtenverdragen. Dominique Strauss-Kahn, toenmalige voorzitter van het IMF, heeft ook speciaal het interne reglement aangepast om deze leningen aan Griekenland erdoor te duwen. Dat deed hij met de expliciete bedoeling de Franse en Duitse banken te redden, voor wie deze leningen vitaal waren voor hun overleving. De leningen van het IMF zijn met andere woorden onwettig en illegitiem.”

Dat zijn op zijn minst ernstige beschuldigingen, maar voor de Nederlandse media niet ernstig genoeg om er zelfs maar melding van te maken. Het is immers oorlog, en in tijden van oorlog is het laatste waar we aan doen waarheidsvinding.