Op 1 juli nam Hongarije het voorzitterschap van de Raad van de EU over van België. Bij de Belgische prioriteiten kwam ‘vrede’ niet voor, terwijl nochtans twee oorlogen woeden aan de grenzen. De eerste daad van Orbán als voorzitter was echter een bezoek aan Zelensky met voorstellen om tot een vredesoverleg te komen. Een beschouwing daarover door H. Michiel.
“Het militair-industrieel complex is de innige samenwerking tussen politiek, krijgsmacht en wapenindustrie. Deze term moet nodig uit de mottenballen, waar hij ooit is opgeborgen samen met een term als “kapitalisme. We hebben onze verklarende concepten nodig”, schrijft Wendela de Vries, onderzoeker bij Stop Wapenhandel.
Duitse vakbondsleden belegden een conferentie onder het motto “wapens neer, lonen omhoog”. Ze bespraken de gevaren van het toenemend militarisme in eigen land en de Europese Unie in het algemeen. Een van de conclusies was dat vakbonden een belangrijke rol zouden moeten spelen in het verzet hiertegen. Een initiatief en een conclusie die niet alleen op Duitsland past!
De Europese eenmaking: een vredesproject? Die voorstelling is inderdaad een van de schoolwaarheden over de EU, maar doorstaat moeilijk de confrontatie met de historische feiten. “Voor zover de EU toch staat voor vrede, zegt onderzoeker Hans Kundnani, kunnen we die zien als ‘blanke vrede’: vrede met elkaar, eerder dan met de rest van de wereld.”
9 mei 2024 – “We moeten overschakelen op een oorlogseconomie-modus”, zei Josep Borrell, de ‘Hoge vertegenwoordiger van de Unie voor buitenlandse zaken en veiligheidsbeleid’, de buitenlandminister van de EU zeg…
Vanuit de Europese Commissie en de lidstaten vergroot de druk op de Europese Investeringsbank opdat ze haar mandaat zou te buiten gaan en militaire projecten zou gaan ondersteunen. Een hele reeks organisaties uit diverse Europese landen schrijft de leiding van de EIB aan om aan deze druk te weerstaan en haar financiele middelen uitsluitend te gebruiken voor sociale, economische en klimaatinitiatieven.
De Europese Commissie stelde een plan voor om te zorgen voor meer ‘efficiëntie’ in de Europese wapenproductie. Een geldpotje van anderhalf miljard euro moet regeringen en bedrijven aansporen om zich op oorlogsscenario’s voor te bereiden.
In de EU gaan stemmen op, en niet van de minsten, om een eigen kernarsenaal aan te maken. Al is dit even verwerpelijk als onrealistisch, het toont duidelijk aan dat ook mainstream partijen en politici opteren voor een gemilitariseerd Europa.