De Europese verkiezingen waren geen succes voor links, maar bovendien is de verdeeldheid van zgz. ‘radicaal links’ sindsdien duidelijker dan ooit aan het licht gekomen. Een grote rol wordt daarbij gespeeld door de houding t.o.v. de Russische oorlog tegen OekraĂŻne, een oorlog die door de leidende EU-kringen wordt aangegrepen als alibi voor een versnelde Europese militarisering.
Hoe in de Europese context het evoluerend succes van “links” en “radikaal links” afleiden uit verkiezingsresultaten ? Alleen een nauwgezet onderzoek kan daar iets betekenisvol over zeggen. Dat is wat Nico Biver deed aan de hand van de 10 Europese verkiezingen sinds 1979. Een uitgebreid onderzoek enig in zijn soort!
In 2019 werd Marc Botenga de eerste Belg die als radicaal linkse kandidaat een zetel veroverde in het Europees Parlement, op de lijst van de Parti du Travail Belge, de PTB. Vandaag is er de hoop op een tweede PTB-verkozene Ă©n een radicaal linkse Vlaamse verkozene op de lijst van de Nederlandstalige vleugel van de partij, de PVDA. Ander Europa interviewde Botenga over zijn ervaringen en inzichten.
De meeste partijen van radicaal links in de EU zijn lid van de Partij van Europees Links. Nu is er, vooral aangestuurd door MĂ©lenchon’s France Insoumise, een alternatieve alliantie van linkse partijen in de maak, “Nu het volk!”. Welke problemen hebben geleid tot dit initiatief? Wat is de draagwijdte? Een analyse door Fabien Escalona, politoloog en journalist voor Mediapart.
Politiek links in Frankrijk wordt sinds enkele jaren gedomineerd door La France Insoumise, LFI, opgericht door de dissidente socialist Jean-Luc MĂ©lenchon. Het kwam tot enkele gemeenschappelijke verkiezingsinitiatieven met socialisten, communisten en groenen. maar voor de aanstaande Europese verkiezingen gingen de wegen weer uiteen. Hoe ziet de toekomst van LFI en links Franrijk eruit?
Bortun besluit zijn analyse met het formuleren van een uitweg uit de impasse. Meningsverschillen moeten niet opzijgezet worden, en kunnen verder bediscussieerd worden, maar dan binnen een actief internationaal samenwerkingsverband, Het kan, zoals de piloten van Ryanair bewezen hebben, of de kampanje “Amazon moet betalen”.
In dit tweede deel van Bortun’s analyse van linkse krachten in Europa wordt vastgesteld dat er onder hen geen eensgezindheid is over de hervormbaarheid van de neoliberale Europese Unie. Maar de auteur stelt dat dit geen beletsel zou mogen zijn van echte samenwerking.
In de aanloop naar de Europese verkiezingen in juni brengen we als eerste bijdrage een algemene evaluatie van de rol van de radicaal-linkse fractie Verenigd Links. Auteur is de Britse politoloog Vladimir Bortun. Voor een goed begrip worden eerst de verschillende fracties in het Europees Parlement en hun verwante Europese partijen kort voorgesteld.