Als het ernstig wordt moeten zelfs de meest neoliberale regimes de ‘markt’ gedeeltelijk buiten spel zetten. Met hun ‘groepsimmuniteit-aanpak’ van het coronavirus probeerden de regeringen in Nederland en Groot-BrittanniĆ« hieraan te ontkomen, maar (gelukkig) lijken ze zich de onhoudbaarheid daarvan te realiseren. Ook Zweden dacht het virus te slim af te zijn door het zich te laten verspreiden, maar speelde daarmee cavalier seul in ScandinaviĆ«.
Na de islamitische terreuraanslagen tegen Charlie-Hebdo (2015) betoogden de Europese en wereldleiders – Benjamin Netanyahu incluis – in Parijs, ter verdediging van de ‘vrije meningsuiting’: Je suis Charlie! De Israelische regering wilde dit jaar anderzijds het carnaval van Aalst verbieden wegens de Joodse stereotypen die erin voorkwamen. Een interessant oordeel daarover door Henri Goldman, lid van de Unie van Progressieve Joden van BelgiĆ«.
17 februari 2020 – Julian Assange, eventjes recapituleren. Een Australische geĆ«ngageerde journalist die in 2006 Wikileaks oprichtte, om zo publiek te maken wat overheden of private instellingen proberen geheim teā¦
Het tweede deel van Marco Wenzels artikel over het verzet tegen Macrons pensioenhervorming. Daarin onder andere de (grond-)wettelijke bezwaren tegen de plannen en de manipulaties waarmee Macron hoopt zijn tegenvallende resultaten bij de gemeenteraadsverkiezingen van maart te verdoezelen.
Het protest in Frankrijk tegen Macrons pensioenhervormingsplannen blijft aanhouden, en is momenteel de hardnekkigste verzetshaard tegen het neoliberaal beleid in de EU. Reden genoeg voor de Duitse vakbondsmilitant Marco Wenzel om de gebeurtenissen van meer nabij te bekijken.
Sinds september heeft ItaliĆ« een nieuwe regering, een coalitie van de ‘populistische’ Vijfsterrenbeweging en de sociaaldemocratische Partito Democratico; de uiterst-rechtse Lega is in de oppositie beland. Wat zijn de achtergronden van die coalitiewissel, wat zijn de belangrijkste problemen van ItaliĆ«, hoe reageren de Italianen? Chiara Filoni (CADTM) gaat daar uitvoerig op in.
Ook de Britse marxist Michael Roberts wijt de nederlaag van Labour aan het warrig brexitstandpunt, maar brengt dit ook in verband met de verwarde āgeografie van de onvredeā. Wat de economische vooruitzichten van het Verenigd Koninkrijk betreft is Roberts weinig optimistisch.
De stemmenverdeling en hun evolutie bij de Britse parlementsverkiezingen van 12 december, en een bloemlezing uit commentaren op de Labournederlaag.