28 november 2014 – De Britse premier David Cameron kondigde gisteren zijn lang verwachte plannen aan om de immigratie uit andere Europese landen af te remmen. Hij keert zich daarbij uitdrukkelijk tegen ongeschoolde migranten in laag betaalde banen. Die krijgen in de toekomst pas na vier jaar recht op de fiscale voordelen en sociale huisvesting waarmee het Verenigd Koninkrijk lage arbeidsinkomens ondersteunt. Als ze binnen de zes maanden na aankomst nog geen werk gevonden hebben vliegen ze zonder meer het land uit. Ze krijgen ook geen kindergeld meer voor kinderen die in het land van oorsprong zijn gebleven.
Deze plannen werden bekend gemaakt na intensief overleg binnen de Britse regering. Daar had bijvoorbeeld de Minister van Financiën Georges Osborne ervoor gepleit geen maatregelen te nemen tegen de immigratie van de geschoolde arbeidskrachten die de Britse economie nodig heeft.
David Cameron heeft ook intensief overlegd in Europa, meer bepaald met Berlijn en Den Haag, en met Commissievoorzitter Jean-Claude Juncker. Daar had hij al te horen gekregen dat quota voor migranten regelrecht ingingen tegen de regels van het vrij verkeer binnen de Unie, en dus onaanvaardbaar waren. In de Europese hoofdsteden wordt opgelucht gereageerd nu Cameron zich enkel richt tegen de sociale voordelen voor lage arbeidsinkomens.
Toch zijn al de aangehaalde maatregelen een flagrante schending van het non-discriminatiebeginsel binnen de EU, en vereisen ze een wijziging van de Europese verdragen, wat Cameron ook uitdrukkelijk erkende. Stel je immers voor, zoals de Poolse ambassadeur in Londen opmerkte, een Poolse migrant en een Engelse werknemer die hetzelfde werk doen, die beide dezelfde belastingen betalen, maar de ene krijgt wel een fiscaal krediet en de andere niet, enkel en alleen omdat deze laatste uit een ander EU-land geimmigreerd is…
Je zou denken: dergelijke verdragswijziging, die unanimiteit van de lidstaten vereist, krijgt Cameron er nooit door. Maar, zoals gezegd, en zoals de Europese democratie functioneert, Cameron heeft op voorhand al achter de schermen overlegd met wie er toe doet in Europa. En daar wil men vooral het Verenigd Koninkrijk in de EU houden. Donald Tusk, de nieuwe Voorzitter van de Europese Raad en een Pool, zei al dat een vertrek van het Verenigd Koninkrijk uit de EU een “beschavingscrisis” zou zijn. Pak dat vast! En Juncker verklaarde dat de komende onderhandelingen met de Britten “zonder drama” moesten worden aangepakt. De Financial Times linkt de herstelde band tussen Juncker en Cameron aan het feit dat Cameron op de G20 weigerde Juncker aan te vallen op de uitgelekte Luxemburgse belastingspraktijken.
Hoe de Europese leiders er in gaan slagen de Europse instellingen een juridisch compromis door de strot te jagen blijft onduidelijk. maar blijkbaar mikken ze op de groeiende xenofobie in Europa die zich keert tegen de armere bevolkingsgroepen om politiek haalbaar te maken wat juridisch onzinnig en moreel verwerpelijk is. Ook Labour doet hier overigens aan mee.
Al bij al zal dit de immigratie over het Kanaal nauwelijks afremmen, want zoals een eurosceptische Tory, die niet gelooft in Camerons plannen, opmerkte: de migranten komen niet om te profiteren van sociale voordelen, maar omdat ze werk willen. Ook de financiële opbrengst voor de Britse schatkist van de aangekondigde plannen is verwaarloosbaar. (fs)