24 mei 2021 – De Rosa Luxemburgstichting brengt een brochure uit (in het Engels) over de betekenis, rol en draagwijdte van ‘Green  New Deals’. Auteur Juliane Schumacher verwijst vooreerst naar de historische betekenis van Roosevelts’ New Deal in de jaren ’30, en plaatst daarbij enkele kritische bedenkingen.  Groene ‘New Deals’ duiken vandaag  wereldwijd op, in de Europese Unie, de VS, Groot-Brittannië, bij groene en linkse(-re) partijen. Een algemene noemer is daarom moeilijk, maar de auteur doet toch een poging: “Een progressieve Green New Deal is een veelzijdig politiek initiatief gesteund door een staat, dat enerzijds probeert zowel de klimaatcrisis  als de sociale ongelijkheid te bestrijden, en anderzijds ook een financiële en politieke dimensie heeft, waardoor het project mogelijk wordt, en op het aangepast niveau.”

Het interessante van de studie is dat ze zich toespitst op de socio-politieke aspecten van de klimaatkwestie, veeleer dan de technische, en dat ze – zoals het klimaat zelf – een wereldwijde scope heeft. Ook krijgt men een beknopt inzicht in diverse controverses die zich hierrond hebben ontwikkeld: bestaat er zoiets als ‘duurzame groei’? Kunnen staten zomaar geld creëren om Green Deals te financieren, zoals aanhangers van de Modern Monetary Theory (MMT) voorstellen? Hebben anti-kapitalisten gelijk als ze in Green Deals een poging zien om het kapitalisme te redden, eerder dan het klimaat? De brochure heeft alleszins de verdienste om deze discussies onder de aandacht te brengen. De  uitgebreide bibliografie zal de geïnteresseerde klimaatactivist zeker ook interesseren. (hm)