11 februari 2020 – Hoge vertegenwoordiger van de Unie voor buitenlandse zaken en veiligheidsbeleid. Wat een ontzagwekkende titel! Bijna te lang om in één adem uit te spreken, en daarom soms omschreven als ‘de minister van buitenlandse zaken van de EU’.  Sinds de Commissie von der Leyen aantrad is dit de heer Josep Borrell, Spaans staatsburger, socialist – of in ieder geval lid van de Partido Socialista Obrero Español (PSOE) – en met een schat aan politieke ervaring: hij was al parlementslid, Minister van Openbare Werken, Transport en Milieu, Minister van Buitenlandse Zaken, lid en later ook voorzitter van het Europees Parlement, en nu dus Hoge vertegenwoordiger enz. 

Je zou denken dat zo ’n hoge ome een saai humorloos personage is. Nee hoor, de heer Borrell kan grappig uit de hoek komen, of dat probeert hij tenminste. Op een ontmoeting met het Europees Parlement op 5 februari had hij het over het Greta syndroom:

“Het idee dat jongeren ernstig bereid zijn de klimaatverandering tot stilstand te brengen, wat we het Greta-syndroom zouden kunnen noemen: laat me toe daaraan te twijfelen.”

“Het is leuk om tegen de klimaatverandering te betogen zolang niemand je vraagt daarvoor te betalen. Ik vraag me af of  de jongeren die in Berlijn op straat komen om maatregelen te eisen zich bewust zijn van de kost van die maatregelen, en of ze bereid zijn hun levensstandaard te verlagen  om Poolse mijnwerkers te compenseren, want als we echt tegen de klimaatverandering vechten zullen ze hun job verliezen en moeten ze een subsidie krijgen. “

Jammer voor meneer Borrell, maar als er over deze uitspraken gelachen werd was het groen. Zo groen dat hij zich achteraf wel moest proberen te verontschuldigen. Zou hij eigenlijk zelf bereid zijn een duit in het zakje voor de Poolse mijnwerkers te doen? Als Hoge Vertegenwoordiger heeft hij een basissalaris van 25.846 € per maand, en daar bovenop allerlei tegemoetkomingen, maar meneer Borrell vergeet wel eens wat zijn inkomsten zijn. (hm)