23 juni 2013 – Was ons bericht van enkele dagen geleden over de stemming in de Belgische Kamer over het Begrotingsverdrag geen kwakkel? Je kon er in de media nauwelijks iets over terugvinden, om over verzet ertegen helemaal te zwijgen. Radiostilte op de Vlaamse openbare omroep; in enkele kranten waren er een paar regeltjes aan gewijd. Maar het is dus wel degelijk juist dat de Kamer op 20 juni bijna unaniem (111 voor, 23 tegen) zijn goedkeuring gaf aan een antidemocratisch, antisociaal verdrag dat alleen voor nog meer miserie kan zorgen. De heren en dames volksvertegenwoordigers stemmen, na hun collega’s van de Senaat en het Vlaams parlement, in met het verder aandraaien van de begrotingsduimschroeven. Niet een maximaal begrotingstekort van 3% van het BBP wordt de regel (wat in het verleden al onrealistisch bleek), maar 0,5%. Bij overschrijding moet een automatische procedure, cynisch “gouden regel” genoemd, in werking treden, d.w.z. besparingen die zoals we reeds voldoende weten steeds de werkende klasse treffen. Het Europees Hof van Justitie oordeelt of een lidstaat deze gouden regel respecteert, indien niet legt het bindende verplichtingen op. Een staatsschuld groter dan 60% van het BBP  moet in ijltempo afgebouwd worden: een twintigste van wat 60% overschrijdt. Voor België betekent dit momenteel 7 miljard euro  per jaar [!]; welke volksvertegenwoordiger heeft zich de vraag gesteld hoe dit moet gebeuren?

Je zou denken dat dit soort antipolitiek (die inderdaad een politiek oordeel van een volksvertegenwoordiging vervangt door een technocratische regel) alleen door liberalen en rechtsen gesteund wordt. Maar deze antipolitiek werd verleden donderdag ook goedgekeurd door wat men traditioneel “links” noemt, de sociaal-democraten van PS aan franstalige zijde, sp.a aan Vlaamse. De Vlaamse kiezer kan het alvast noteren, volgende sp.a-ers stemden voor het Begrotingsverdrag:

Hans Bonte,
Maya Detiège,
David Geerts,
Kitir Meryame,
Renaat Landuyt,
Rosaline Mouton,
Karin Temmerman,
Bruno Tuybens,
Dirk Van der Maelen,
Ann Vanheste,
Peter Vanvelthoven.

In dit lijstje ontbreken Caroline Gennez en partijvoorzitter Bruno Tobback (die naar eigen zeggen zijn partij onlangs  een linkse draai gaf…). Niet omdat ze tegenstemden, niet omdat ze zich onthielden, maar omdat ze niet opdaagden. Ze waren ook niet verontschuldigd: zie het officieel verslag van de zitting. Elk kiest natuurlijk zijn of haar prioriteiten.

Het zou in principe goed nieuws moeten zijn dat de groenen (Groen en Ecolo)  tegenstemden. Groen stemde ook tegen in het Vlaams parlement op 19 december 2012. Maar het is zo goed als zeker dat Ecolo vóór stemt waar ze aan een regering deelneemt, nl. in het Brussels en Waals Gewest [1]. Deelname aan een rechtse regering heeft een prijs, en het is niet de eerste maal dat groenen die prijs betalen met geproclameerde principes…

[1] Voor de Nederlandse lezers: er zijn in België zes parlementen (federaal, Vlaams, Waals, Brussels, Franse Gemeenschap, Duitstalige gemeenschap) en een senaat. Bij elk van de zes parlementen hoort ook een regering. De ratificatie van een verdrag vereist de goedkeuring van de zes parlementen en de senaat. Instellingen genoeg, democratie is een andere zaak…