3 september 2020
APPEAL TO THE LEFT PARTIES IN THE EUROPEAN PARLIAMENT
On 23 July, the vast majority of the Left Group (GUE/NGL) in the European Parliament approved, together with the social democratic (S&D), Green and rightist (EPP, Renew) parties, a resolution which opposes the ‘European deal’ of 21 July, in which the Council of the European heads of state and government reached an agreement on a European recovery plan and the multi-annual budget.
There is indeed much to be said against this deal, which was a compromise to meet the concerns of the ‘frugal’ member states, led by the Netherlands, which explain the problems of southern states like Italy and Spain as the consequence of their ‘irresponsible’ budgetary policy. The deal implied the reduction of a number of items of the recovery plan and the EU budget, including health and climate. That is a valid reason for opposition, also from the left. But the resolution of the European Parliament requests not only the restoration of the original amounts of money for socially responsible causes, but also for absolutely indefensible ones. The two most reprehensible items are the European Defence Fund and the Integrated Border Management Fund.
The Defence Fund is a surreptitious way of channelling European money to the military industry under the guise of ‘industrial policy’. The 21 July deal grants ‘only’ 7 billion for this fund. The military-industrial lobby is of course disappointed, because initially 13 billion € was foreseen. We cannot accept that left and progressive parties support a request for more money for the militarization of Europe.
And there is the ‘Integrated Border Management Fund’. By endorsing the Parliament resolution, the left-wing group calls for the strengthening of Frontex, the EU’s increasingly militarised approach to migration and asylum policy, responsible for thousands of drowning people in the Mediterranean, for outsourcing border surveillance to dictatorial regimes. This policy that has already been condemned by several humanitarian organisations, and can in no way be supported by progressive forces.
It should also be remarked that the resolution is silent on the conditions which, according to the European deal of 21 July, will be attached to the allocation of grants and loans from the Recovery Fund to the Member States. By supporting the resolution, one keeps quiet about this ‘money in exchange for neoliberal reforms’ horse trade.
We conclude that the resolution fundamentally contradicts progressive views in general, and the programmes of left-wing parties in the EU in particular. By approving it, the already severely weakened left in Europe makes itself superfluous.
The signatories of this call urge the left fraction in the European Parliament and its member parties to seriously reconsider their strategic options. We also appeal to the progressive forces in the social democratic, green and other parties to resist the militarization of Europe and an increasingly inhuman and antisocial policy. □
OPROEP AAN DE LINKSE PARTIJEN IN HET EUROPEES PARLEMENT
Op 23 juli heeft de overgrote meerderheid van de linkse fractie (GUE/NGL) in het Europees Parlement samen met de sociaaldemocratische (S&D), groene en rechtse (EVP, Renew) partijen een resolutie goedgekeurd die zich verzet tegen het ‘Europees akkoord’ van 21 juli, waarin de Raad van de Europese staatshoofden en regeringsleiders een compromis had bereikt over een Europees herstelplan en de meerjarenbegroting.
Er valt inderdaad veel te zeggen tegen dit akkoord, dat een compromis was om tegemoet te komen aan de bezwaren van de ‘vrekkige’ lidstaten, onder leiding van Nederland, die de problemen van zuidelijke staten als Italië en Spanje verklaren als gevolg van hun ‘onverantwoordelijk’ begrotingsbeleid. Het akkoord hield in dat een aantal posten van het herstelplan en de EU-begroting, waaronder gezondheid en klimaat, werden verlaagd. Dat is een geldige reden voor verzet, ook van links. Maar in de resolutie van het Europees Parlement wordt niet alleen gevraagd om de oorspronkelijke bedragen te respecteren voor maatschappelijk verantwoorde initiatieven, maar ook voor absoluut onverdedigbare doelen. De twee meest verwerpelijke punten zijn het Europees Defensiefonds en het Fonds voor geïntegreerd grensbeheer.
Het Defensiefonds is een heimelijke manier om Europees geld naar de militaire industrie te versluizen onder het mom van ‘industriebeleid’. Het akkoord van 21 juli geeft ‘slechts’ 7 miljard euro voor dit fonds. De militair-industriële lobby is natuurlijk teleurgesteld, want aanvankelijk was 13 miljard euro voorzien. We kunnen niet accepteren dat linkse en progressieve partijen een verzoek steunen dat meer geld voor de militarisering van Europa eist.
En dan is er nog het ‘Geïntegreerd Grensbewakingsfonds’. Door de resolutie van het Parlement te steunen, roept de linkse fractie op tot de versterking van Frontex, de steeds meer gemilitariseerde aanpak van het migratie- en asielbeleid van de EU, verantwoordelijk voor duizenden drenkelingen in de Middellandse Zee, voor het uitbesteden van de grensbewaking aan dictatoriale regimes. Dit beleid, dat al door verschillende humanitaire organisaties is veroordeeld, mag op geen enkele manier door progressieve krachten worden gesteund.
Ook moet worden opgemerkt dat in de resolutie wordt gezwegen over de voorwaarden die volgens de Europese overeenkomst van 21 juli zullen worden verbonden aan de toekenning van subsidies en leningen uit het Herstelfonds aan de lidstaten. Door de resolutie te steunen, zwijgt men over de koehandel die neerkomt op ‘geld in ruil voor neoliberale hervormingen’.
We concluderen hieruit dat de resolutie fundamenteel in tegenspraak is met progressieve standpunten in het algemeen en de programma’s van de linkse partijen in de EU in het bijzonder. Door de resolutie goed te keuren maakt links zichzelf overbodig.
De ondertekenaars van deze oproep dringen er bij de linkse fractie in het Europees Parlement en zijn leden op aan om haar strategische opties serieus te heroverwegen. Wij doen ook een oproep aan de progressieve krachten in de sociaal-democratische, groene en andere partijen om zich te verzetten tegen de militarisering van Europa en tegen een steeds onmenselijker en antisocialer beleid. □
APPEL AUX PARTIS DE GAUCHE AU PARLEMENT EUROPÉEN
Le 23 juillet, la grande majorité du groupe de gauche (GUE/NGL) au Parlement européen a approuvé, ensemble avec les partis social-démocrate (S&D), vert et de droite (PPE, Renouveau), une résolution qui s’oppose à l’accord européen du 21 juillet, dans lequel le Conseil des chefs d’État et de gouvernement européens est parvenu à un compromis sur un plan de relance européen et le budget pluriannuel.
Il y a en effet beaucoup à dire contre cet accord, qui était un compromis pour répondre aux préoccupations des États ‘frugaux’, menés par les Pays-Bas, qui expliquent les problèmes des États du Sud comme l’Italie et l’Espagne comme la conséquence de leur politique budgétaire ‘irresponsable’. L’accord impliquait la réduction d’un certain nombre de postes du plan de relance et du budget de l’UE, notamment la santé et le climat. C’est une raison valable d’opposition, également de la part de la gauche. Mais la résolution du Parlement européen demande non seulement le rétablissement des montants initiaux pour des causes sociales, mais aussi pour des causes absolument indéfendables. Les deux plus répréhensibles sont le Fonds européen de Défense et le Fonds pour la gestion intégrée des frontières.
Le Fonds de Défense est un moyen subreptice de canaliser l’argent européen vers l’industrie militaire sous le couvert de la ‘politique industrielle’. L’accord du 21 juillet n’accorde ‘que’ 7 milliards pour ce fonds. Le lobby militaro-industriel est bien sûr déçu, parce qu’initialement 13 milliards d’euros étaient prévus. Nous ne pouvons pas accepter que les partis de gauche et progressistes soutiennent une demande de fonds supplémentaires pour la militarisation de l’Europe.
Et il y a le “Fonds pour la gestion intégrée des frontières”. En approuvant la résolution du Parlement, le groupe de gauche demande le renforcement de Frontex, l’approche de plus en plus militarisée de l’UE en matière de politique d’immigration et d’asile, responsable de la noyade de milliers de personnes en Méditerranée, sous-traitant la surveillance des frontières à des régimes dictatoriaux. Cette politique a déjà été condamnée par plusieurs organisations humanitaires, et ne peut en aucun cas être soutenue par les forces progressistes.
Il convient également de noter que la résolution est muette sur les conditions qui, selon l’accord européen du 21 juillet, seront attachées à l’allocation de subventions et de prêts du Fonds de relance aux États membres. En soutenant la résolution, on se tait sur ce marchandage, échangeant de l’argent contre des réformes néolibérales.
Nous concluons que la résolution contredit fondamentalement les vues progressistes en général, et les programmes des partis de gauche dans l’UE en particulier. En l’approuvant, la gauche européenne, déjà fortement affaiblie, se rend superflue.
Les signataires de cet appel demandent instamment à la fraction de gauche du Parlement européen et à ses partis membres de reconsidérer sérieusement leurs options stratégiques. Nous appelons également les forces progressistes des partis sociaux-démocrates, verts et autres à résister à la militarisation de l’Europe et à une politique de plus en plus inhumaine et antisociale. □
APPELL AN DIE LINKEN PARTEIEN IM EUROPÄISCHEN PARLAMENT
Am 23. Juli nahm die große Mehrheit der Linksfraktion (GUE/NGL) im Europäischen Parlament, zusammen mit den sozialdemokratischen (S&D), grünen und rechten (EVP, Renew) Parteien eine Entschließung an, die sich gegen den ‘European Deal’ vom 21. Juli ausspricht, in dem der Rat der europäischen Staats- und Regierungschefs eine Einigung über ein europäisches Konjunkturprogramm und den Mehrjahreshaushalt erzielt hat.
Vieles spricht in der Tat gegen diesen Deal, der ein Kompromiss war, um den Bedenken der ‘frugal four’ Mitgliedstaaten, angeführt von den Niederlanden, entgegenzukommen, die die Probleme von Südstaaten wie Italien und Spanien als Folge ihrer ‘unverantwortlichen’ Haushaltspolitik erklären. Das Abkommen beinhaltete die Kürzung einer Reihe von Posten des Konjunkturprogramms und des EU-Haushalts, darunter Gesundheit und Klima. Das ist ein triftiger Grund für Widerstand, auch von links. Aber die Entschließung des Europäischen Parlaments fordert nicht nur die Wiederherstellung der ursprünglichen Geldbeträge für sozial verantwortliche Zwecke, sondern auch für absolut unhaltbare. Die beiden verwerflichsten Punkte sind der Europäische Verteidigungsfonds und der Fonds für die integrierte Grenzverwaltung.
Der Verteidigungsfonds ist eine schleichende Art und Weise, europäische Gelder unter dem Deckmantel der “Industriepolitik” in die Rüstungsindustrie zu lenken. Die Vereinbarung vom 21. Juli sieht für diesen Fonds ‘nur’ 7 Milliarden vor. Die militärisch-industrielle Lobby ist natürlich enttäuscht, denn ursprünglich waren 13 Milliarden € vorgesehen. Wir können nicht akzeptieren, dass linke und fortschrittliche Parteien eine Forderung nach mehr Geld für die Militarisierung Europas unterstützen.
Und es gibt den ‘Integrierten Grenzschutzfonds’. Indem sie die Entschließung des Parlaments unterstützt, fordert die linke Fraktion die Stärkung von Frontex, dem zunehmend militarisierten Ansatz der EU in der Migrations- und Asylpolitik, der für Tausende von Ertrinkenden im Mittelmeer verantwortlich ist, und die Auslagerung der Grenzüberwachung an diktatorische Regime. Diese Politik, die bereits von mehreren humanitären Organisationen verurteilt wurde, kann in keiner Weise von fortschrittlichen Kräften unterstützt werden.
Es sollte auch angemerkt werden, dass die Entschließung zu den Bedingungen schweigt, die gemäß der europäischen Vereinbarung vom 21. Juli an die Gewährung von Zuschüssen und Darlehen aus dem Wiederaufbaufonds an die Mitgliedstaaten geknüpft werden. Die Resolution unterstützen ist schweigen über diesen ‘Geld im Austausch für neoliberale Reformen’-Kuhhandel.
Wir kommen zu dem Schluss, dass die Resolution den progressiven Ansichten im Allgemeinen und den Programmen linker Parteien in der EU im Besonderen grundlegend widerspricht. Durch ihre Annahme macht die ohnehin schon stark geschwächte Linke sich selbst überflüssig.
Die Unterzeichner dieses Aufrufs fordern die linke Fraktion im Europäischen Parlament und ihre Mitgliedsparteien auf, ihre strategischen Optionen ernsthaft zu überdenken. Wir appellieren auch an die fortschrittlichen Kräfte in den sozialdemokratischen, grünen und anderen Parteien, sich der Militarisierung Europas und einer zunehmend unmenschlichen und unsozialen Politik zu widersetzen. □
LLAMAMIENTO A LOS PARTIDOS DE IZQUIERDA EN EL PARLAMENTO EUROPEO
El 23 de julio, la gran mayoría del Grupo de Izquierda (GUE/NGL) en el Parlamento Europeo aprobó, junto con los partidos socialdemócrata (S&D), verde y de derechas (PPE, Renew), una resolución que se opone al “acuerdo europeo” del 21 de julio en el que el Consejo de los jefes de Estado y de Gobierno europeos llegó a un acuerdo sobre un plan de recuperación europeo y el presupuesto plurianual.
En efecto, hay mucho que decir en contra de este acuerdo, que fue un compromiso para responder a las preocupaciones de los Estados miembros “frugales”, encabezados por los Países Bajos, que explican los problemas de los Estados del sur como Italia y España como consecuencia de su política presupuestaria ‘irresponsable’. El acuerdo implicaba la reducción de varias partidas del plan de recuperación y del presupuesto de la UE, incluyendo la salud y el clima. Este es una razón valida para oponerse, también de la izquierda. Pero la resolución del Parlamento Europeo pide no sólo la restauración de las cantidades originales de dinero para causas socialmente responsables, sino también para las absolutamente indefendibles. Las dos más censurables son el Fondo Europeo de Defensa y el Fondo de Gestión Integrada de Fronteras.
El Fondo de Defensa es una forma subrepticia de canalizar el dinero europeo a la industria militar bajo el disfraz de ‘política industrial’. El acuerdo del 21 de julio concede “sólo” 7 mil millones para este fondo. El lobby militar-industrial está, por supuesto, decepcionado, porque inicialmente se preveían 13 mil millones de euros. No podemos aceptar que los partidos de izquierda y progresistas apoyen una petición de más dinero para la militarización de Europa.
Y está el ‘Fondo para la Gestión Integrada de Fronteras’. Al apoyar la resolución del Parlamento, el grupo de izquierda pide que se refuerce Frontex, el enfoque cada vez más militarizado de la UE en materia de política de migración y asilo, responsable de que miles de personas se ahoguen en el Mediterráneo, y que se externalice la vigilancia de las fronteras a los regímenes dictatoriales. Esta política que ya ha sido condenada por varias organizaciones humanitarias, y no puede ser apoyado de ninguna manera por las fuerzas progresistas.
Cabe señalar también que la resolución guarda silencio sobre las condiciones que, según el acuerdo europeo del 21 de julio, se adjuntarán a la asignación de subvenciones y préstamos del Fondo de Recuperación a los Estados miembros. Al apoyar la resolución, uno guarda silencio sobre este comercio de caballos que equivale a “dinero a cambio de reformas neoliberales”.
Concluimos que la resolución contradice fundamentalmente los puntos de vista progresistas en general, y los programas de los partidos de izquierda en la UE en particular. Al aprobarla, la ya muy debilitada izquierda europea se hace superflua.
Los firmantes de este llamamiento instan a la fracción de la izquierda en el Parlamento Europeo y a sus partidos miembros a reconsiderar seriamente sus opciones estratégicas. También hacemos un llamamiento a las fuerzas progresistas de los partidos socialdemócratas, verdes y otros para que se resistan a la militarización de Europa y a una política cada vez más inhumana y antisocial. □
SIGNATORIES:
Organisations:
Agir pour la Paix (Belgium), Belgische Coalitie stop uranium wapens, Bruxelles Panthères, Comité Surveillance OTAN, (Belgium), Communist Party of Finland, International Coordinating Committee of “No to war – no to NATO”, Leuvense Vredesbeweging (Belgium), Links Ecologisch Forum (LEF, Belgium), Mouvement Citoyen Palestine (Belgium), Socialist Democracy (Ireland), Stop Wapenhandel (Netherlands); Vredesactie (Belgium), Vrede vzw (Belgium)
Individual Signatories:
Dirk Adriaensens, Brussells Tribunal (Belgium); Tassos Anastassiadis, member TPT, journalist (Greece); Karel Arnaut, antropologist, KU Leuven (Belgium); Jean Batou, solidaritéS/Ensemble à Gauche, member Geneva Parliament (Switzerland); Reiner Braun, Kampagne Stopp Air Base Ramstein (Germany); Ingeborg Breines, former president International Peace Bureau (Norway); Bob Brown, All-African People’s Revolutionary Party (USA); Marijke Colle, ecofeminist, member SAP (Belgium); Filip De Bodt, Climaxi (Belgium); Ludo De Brabander, Vrede (Belgium); Lieven De Cauter, Philosopher, RITCS, School of Arts, & Department of Architecture KULeuven; Herman De Ley, Em. Professor, Ghent University (Belgium); Klaus Dräger, former policy advisor of the GUE/NGL on employment & social affairs (Germany); Yannis Felekis, member TPT, immigrant support activist (Greece); Pierre Galand, former senator Parti Socialiste (Belgium); Eloi Glorieux, former member Flemish Parliament, peace and ecological activist; Kees Hudig, editor Globalinfo.nl (Netherlands); Anton Jäger, University of Cambridge/Université Libre de Bruxelles; Ulla Jelpke, member of German Parliament (DIE LINKE); Dimitris Konstantakopoulos, editor defenddemocracy.press, former member of the Secretariat of SYRIZA (Greece); Stathis Kouvélakis; Costas Lapavitsas, Prof. of Economics, SOAS (London), former member of the Greek Parliament; Tamara Lorincz, PhD candidate, Wilfrid Laurier University, (Canada); Herman Michiel, editor Ander Europa (Belgium); Anne Morelli, honorary professor ULB (Belgium); Karl-Heinz Peil, Friedens- und Zukunftswerkstatt (Frankfurt, Germany); Lucien Perpette, member Fourth International (Slovenia); Stefanie Prezioso, member Swiss Parliament; Matthias Reichl, press speaker, Center for Encounter and active Non-Violence (Austria); Nordine Saïdi, decolonial activist (Belgium); Catherine Samary, Alter-European economist (France); Ingeborg Schellmann, member Attac (Germany); Rae Street, activist against NATO (UK); Daniel Tanuro, ecosocialist, author, member Gauche Anticapitaliste (Belgium); Eric Toussaint, spokesperson CADTM International; José Van Leeuwen, Docp/BDS, Netherlands, Willy Verbeek, president Beweging.net Herent (Belgium); Andy Vermaut, climate and peace initiative Pimpampoentje, president PostVersa (Belgium); Marie-Dominique Vernhes, in the name of 12 members of the working group ‘Europa’ of Attac Germany; Asbjørn Wahl, author and trade union adviser (Norway); Prof. David Webb, Campaign for Nuclear Disarmament (UK); Andreas Wehr, Marx-Engels-Zentrum Berlin; Thomas Weyts, member SAP (Belgium); Thodoris Zeis, member TPT, lawyer, refugees and immigrant support (Greece); Bob Zomerplaag, Enschede voor Vrede (Netherlands).