21 februari 2020

Overal in Europa zijn linkse organisaties en partijen op zoek naar een strategie om links terug aan zet te brengen.  Brede ‘progressieve’ regeringscoalities (zoals rood-rood-groen in een aantal Duitse deelstaten) ? Links ‘populisme’ à la Chantal Mouffe? Dynamisering van de sociaaldemocratie zoals in Labour onder Corbyn? Politieke oppositie gekoppeld aan sociale agitatie (La France Insoumise, PVDA/PTB…)? Het laatste woord is hierover niet gezegd, en het is bijgevolg belangrijk om allerlei ervaringen  en evoluties op te volgen. We hebben het daarom hier over de recente beslissing van Anticapitalistas om haar verhouding tot Podemos te herzien, de Spaanse linkse bewegingspartij die mede door Anticapitalistas werd opgericht.

Anticapitalistas is een marxistische politieke organisatie in Spanje, die vanaf 2009 optrad als politieke partij, Izquierda Anticapitalista. In 2014 lagen ze mee aan de basis van de oprichting van Podemos, waarvan ze  de linkervleugel werden.  Bekende figuren zijn Teresa Rodriguez, secretaris-generaal van Podemos in Andalusië (post die ze nu verlaat), en Miguel Urbán Crespo, Europees parlementslid. Sinds de deelname van Podemos aan een coalitieregering met de PSOE nam Anticapitalistas steeds meer afstand van Podemos en zal eind maart een definitieve beslissing nemen. De onderstaande verklaring ¹ geeft beknopt de bezwaren van Anticapitalistas weer; Anticapitalistas besliste ook niet aanwezig te zijn op 21-22 maart op het congres (‘burgerassemblee’, Vistalegre III) van Podemos en eind maart de beslissing bekend te maken over de verdere verhouding tot Podemos.

VERKLARING VAN ANTICAPITALISTAS IN DE AANLOOP NAAR DE BURGERASSEMBLEE VAN PODEMOS

1. De beslissingen genomen door Podemos de voorbije maanden gaan in een richting die wij niet delen. Vijf leden van Unidas Podemos traden als minister toe tot een progressief-neoliberale regering gedomineerd door de centrum-linkse Spaanse Socialistische Arbeiderspartij (PSOE), die er de belangrijkste machtsposities bekleedt. In onze visie is deelname aan deze regering geen verzwakking van het huidig politieke regime in de Spaanse Staat, maar integratie van Podemos daarin, en wordt het beheer van het huidige regime als de enig mogelijke horizon beschouwd. Het voorstel van Anticapitalistas was om in het Parlement te stemmen ten gunste van een regering geleid door de PSOE en dan onmiddellijk de oppositie te kiezen om de strijd voort te zetten voor een project waar een sociale meerderheid achter staat. Maar dat voorstel werd geweigerd door de huidige leiding van Podemos. We delen ook niet de beleidsoptie om een politiek pact te sluiten, en ook niet om een sociale consensus te bereiken, wat in beide gevallen neerkomt op het verzaken aan een confrontatie met de grote economische machten. In die zin vinden wij dat er een groot verschil bestaat tussen de doelstellingen van het Podemos waaraan wij meewerkten bij de oprichting zes jaar geleden, en de koers van de huidige organisatie. Toen was het zaak om de politieke klasse en de economische elites uit te dagen, maar nu wordt een alliantie gezocht met die politieke klasse en worden de privileges van de economische elite met rust gelaten.
   
2. Terzelfder tijd begrijpen we dat een groot deel van de linkse mensen opgelucht zijn door de vorming van deze regering. De vrees voor extreemrechts, de moeheid na jaren mobilisatie maken het begrijpelijk, en we hebben er respect voor. Maar wij geloven dat de doelstellingen van deze regering verre van ambitieus zijn, zelfs als we binnen de grenzen blijven opgelegd door het systeem. Daarom zien we het als onze onmiddellijke taak om te proberen een nieuwe cyclus van strijd te bevorderen, zodat de bewegingen niet van straat verdwijnen. Op 8 maart mobiliseren we voor feministische stappen vooruit, we zullen de intrekking van de hervormingen van de arbeidsmarkt eisen, de regulering van de huurprijzen, de sluiting van de detentiecentra voor vreemdelingen (CIE’s), het verbod op afdankingen in bedrijven die staatssteun krijgen, een eind aan de huisuitdrijvingen en de intrekking van artikel 135 van de Grondwet dat een budget in evenwicht oplegt. Zonder georganiseerde druk van de bevolking zal er geen vooruitgang zijn. Zonder doelstellingen die het waard zijn om verdedigd te worden, zoals de herverdeling van rijkdom en macht ten gunste van gewone mensen, kan er een gevaarlijke voedingsbodem ontstaan waarop extreemrechts zijn machistische, racistische en autoritaire demagogie kan botvieren, wat alleen de rijken ten goede komt.
   
3. Onder deze omstandigheden moet de aderlating die Podemos als organisatie heeft geleden de voorbije jaren geanalyseerd worden en moet er vooraf voldoende politiek overlegd worden, zoniet zal de Burgerassemblee overkomen als een simpele goedkeuring van het leiderschap van Podemos en de strategie van het ondergeschikt maken aan de PSOE.
   
4. Daarom heeft Anticapitalistas besloten om niet deel te nemen aan de volgende Burgerassemblee van Podemos, en in de plaats daarvan ons toe te spitsen op de discussie rond onze beslissing over onze verhouding tot Podemos, het project waarvan we mee aan de wieg stonden en waaraan we zoveel energie gespendeerd hebben. Ons intern debat moet tot een conferentie leiden op 28 maart, waarop we onze eindbeslissing zullen bekendmaken. Zonder enige aarzeling wensen we het allerbeste van de mensen die beslissen deel te nemen aan de Burgerassemblee. We zijn ervan overtuigd dat we elkaar blijven zien en blijven samenwerken op verschillende domeinen.

1. Verschenen op de website van Anticapitalistas op 16 februari 2020, in Engelse vertaling op Nobordersnews.