door Koen Meul, 2 maart 2017

 

Op naar de Anti-G20 in juli !

In opvolging van de succesvolle conferentie van november 2016 vergaderde de stuurgroep van  Alter Summit gedurende twee dagen samen met een 50-tal afvaardigingen van diverse bewegingen, netwerken en vakbonden uit een 25-tal landen te Brussel.

Belangrijkste opdracht was het evalueren van de voorbije Conferentie “Recht voor allen” en uitgaande daarvan het  concretiseren van een effectieve Europese strategie op middellange termijn.

De methode van de conferentie Rechten voor Allen in november werd bevestigd.

Ons doel is het tot stand brengen, verdedigen en uitbreiden van de sociale, politieke en milieurechten van de volkeren over alle nationale verschillen heen, maar ook boven de politieke en strategische meningsverschillen tussen b.v. eurofielen en eurosceptici.

De EU-instellingen vormen een echt obstakel en een bedreiging om dit doel te bereiken en moeten aan een nog fundamentelere en preciezere kritiek worden onderworpen.

Er dienen nauwkeurige Europese gemeenschappelijke eisen te worden geformuleerd, die tegelijk beantwoorden aan de noden van de lokale strijd. Daartoe werden de diverse conclusies uit de werkgroepen van de november-conferentie uitgediept voor een aantal sectoren en kwam men tot afspraken tussen vertegenwoordigers van de verschillende organisaties.

De representativiteit van het netwerk zal worden verbreed door meer, grotere en meer diverse bewegingen en vakbonden aan te spreken. Op basis van het boekhoudkundig verslag werd afgesproken om de te zwakke financiële basis van het netwerk en de coördinatie te verstevigen. Daartoe worden alle deelnemende organisaties opgeroepen hun steentje bij te dragen(werkuren of infrastructuur) of hun duit in het zakje te doen. Diverse financieringsmodaliteiten worden overwogen. Indien alle effectieve leden van het netwerk zich engageren is het probleem van de financiering van infrastructuur, secretariaat, reiskosten, … oplosbaar (er kwamen in die zin voorstellen van een CGT-afdeling, Attac-Duitsland, een FSU-delegatie, …). Onderaan dit bericht vindt u de nodige gegevens om als individu of organisatie hierin bij te dragen.

 

Het antwoord van Alter Summit moet tegelijk concreet en Europees zijn

Tegenover de groeiende spanningen en desintegratie in de EU (Brexit, Griekenland, …) en de toenemende xenofobie constateren we dat er zowat overal in Europa tegengas geleverd wordt in lokale strijd, maar om de effectiviteit te verhogen moeten wij meer Europese convergerende actie ontwikkelen en met één stem leren spreken tegen de EU-elite. Zo staat b.v. de herziening van de arbeidswetgeving in heel Europa op de dagorde of liggen openbare diensten en sociale zekerheid in gans Europa onder vuur, maar blijft onze strijd nationaal nog steeds verbrokkeld.

Het creëren van een Europese openbare ruimte in de actie kan onze zwaktes overkomen door aan te tonen dat er een derde weg bestaat naast en tegen de hakbijlpolitiek van de EU, hun nationale regeringen, én tegen uiterst rechts, dat zowat overal in het offensief is gegaan.

We dienen de beweging van werkers en van het volk van onderuit opnieuw op te bouwen. In deze zin is Alter Summit niet onpartijdig, wel partij-onafhankelijk.

Door haar “pasokificatie”(neologisme, gevormd naar het wegdeemsteren van de sociaaldemocratische PASOK in Griekenland) verschijnt de Europese sociaaldemocratie niet langer als een globaal alternatief, aangezien zij mede het soberheidsbeleid heeft vorm gegeven en dus in hoek I (zie schema hieronder) is terechtgekomen.

In Europa staan de burgers voor een keuze tussen drie krachten in een confrontatie, die er schematisch als volgt uitziet:

 

In de discussie werd opgemerkt dat er een hoge mate van onvoorspelbaarheid bestaat over de politieke crisis in Europa en dat ook andere krachten op de voorgrond kunnen treden (ter illustratie de stijgende populariteit van  Groenlinks in Nederland of van Jeremy Corbyn in Groot-Brittannië) en omdat het verzet in elke staat haar eigen specifieke wortels en voorgeschiedenis heeft.

De zichtbaarheid van de verzetsbeweging en Alter Summit als netwerk in het bijzonder moet praktisch en symbolisch sterker uit de verf komen, maar het is vanuit de ervaring op de werkplaats zelf dat de nood aan Europese coördinatie zich steeds sterker doet gevoelen. Onze taak is de talrijke gefragmenteerde initiatieven te binden en zo hun impact te vergroten. Supranationale campagnes zijn het terrein bij uitstek waar Alter Summit haar nut kan bewijzen (tegen waterprivatisering, tegen het inplanten van luchthavens, tegen multinationale ondernemingen,…) mede door het verspreiden van concrete supranationale dossiers.

Ook stond even ter debat of het European Citizen’s Initiative (ECI, mogelijkheid Europese petitie in te dienen)  kan worden aangewend om de verdediging van sociale en milieurechten te populariseren. Bezwaren daartegen zijn onder meer de talrijke bureaucratische procedures, het niet bindend karakter van dit “burgerinitiatief”, de gerede twijfel over de reële impact van ECI’s op de Europese wetgeving (zoals de drie eerste “suksesvolle” voorbeelden in het verleden aantoonden) en het passieve karakter van petities.

Voor Alter Summit komt het militante netwerk, dat aktief de basis mobiliseert en zich niet laat ringeloren door de EU-instituties op de eerste plaats.

 

De campagne tegen CETA (vrijhandels- en investeringsakkoord met Canada) wordt na de succesvolle blokkade in Straatsburg onverminderd voortgezet door in de lidstaten de druk te verhogen op de nationale parlementen om de ratificering te weigeren. Tegelijk werd een procedure ingeleid voor het Europees Hof van Justitie om CETA illegaal te verklaren. Er zijn trouwens een hele reeks precedenten die vrijhandelsakkoorden in vraag stellen/gesteld hebben: Japan, Singapore, Miramar, Mercosur, India, …

De tweede dag van de stuurgroep werd overwegend gewijd aan het concretiseren van een voorstel van Europees eisenplatform voor een ecologische en sociaal rechtvaardige transitie (klimaat), voor de commons en openbare diensten, voor de vluchtelingen en migranten, voor sociale rechten in de nieuwe vormen van precaire arbeid (minimumloon, sociale bescherming, arbeidswetgeving), voor een unitaire campagne rond Rights4All.

Telkens werd een tijdspad opgemaakt, concrete afspraken en engagementen aangegaan.

Vakbonders konden heel wat opsteken over hoe men de strijd aanpakt in andere landen. Zo is in Spanje het fenomeen van de sectorale marea’s (“vloedgolven” in gezondheid, onderwijs, watervoorziening, bibliotheken, …) met het betrekken van de gebruikers van openbare diensten wijd verbreid in de strijdbewegingen sinds 2011.

Onder meer werd afgesproken de mechanismen van vermarkting, onderfinanciering en uitholling van de openbare diensten supranationaal in kaart te brengen om uit te komen bij een Europees eisenplatform.

 

Actualiteit van de bewegingen

 

Een merkwaardige interventie kwam van de Roemeense afvaardiging, die een analyse schetste van de oorzaak en inzet van de opstand in Roemenië, vrij schril afstekend tegen wat de mainstream-media ons voorhouden. Belangrijk is te onthouden dat de oppositie tegen het zeer reële corruptieprobleem gekaapt werd door de neoliberale oppositie, dat de vakbonden, die het corruptieprobleem nooit ernstig hebben genomen zo goed als afwezig zijn in de massaprotesten en dat op de achtergrond ook manipulatie speelt met financiële steun van de George Soros-Stichting, grote multinationale ondernemingen en banken (een vergelijking met de Maidanprotesten in Oekraïne komt voor ogen). Dit alles neemt niet weg dat de linkerzijde het protest moet steunen maar niet blind mag zijn voor de recuperatie en manipulatie, die als doel zou hebben een (democratisch verkozen) sociaaldemocratische regering te “defenestreren” omwille van een aantal beperkte progressieve maatregelen (onder meer een verscherpte taxatie van banken en multinationale ondernemingen, verhoging van de pensioenen).

De Griekse afvaardiging schetste de ons maar al te bekende dramatische sociale toestand ten gevolge van de verschillende EU-memoranda en de niet aflatende hakbijlpolitiek(zie elders op deze site). Behalve sectorale protesten onder de boeren en de brandweer hebben zeven jaren van niet aflatende besparingen en recessie de sociale beweging naar een dieptepunt geduwd. Het is allerminst denkbeeldig dat uiterst rechts hier garen bij kan spinnen. Zoals een Griekse afgevaardigde stelde is de beste manier om de Grieken vandaag te steunen het voeren van een gecoördineerde strijd in eigen land en voor een politiek ommezwaai in de EU.

Tot slot werd deze intense tweedaagse vergadering afgesloten met een motie van steun en solidariteit met Pinar Selek, politieke vluchtelinge en vervolgd als symbool van de weerstand tegen het Turkse regime van repressie en geweld.

Een tweede motie werd aangenomen ten gunste van de 35 in hechtenis genomen vakbonders uit de textielindustrie in Bangla Desh (inmiddels vrijgelaten onder druk van de internationale solidariteit).

 

Volgende halte : mobiliseren tegen de G20

 

Al tijdens de Alter Summit-conferentie van november werd afgesproken een transnationaal proces van mobilisatie te coördineren tegen de G20. Alter Summit neemt de oproep van Blockupy in Duitsland over om de bewegingen van onderuit te laten samenkomen.

De Groep van 20 omvat 19 landen plus de Europese Unie en biedt een forum voor overleg over het internationale economische en financiële systeem. Op 7 en 8 juli komen deze leiders van het globaal kapitaal samen in Hamburg.

Een massale Europese mobilisatie wordt gepland in de week van 3 tot 9 juli 2017 met een hoogtepunt op de tegentop van 5 en 6 juli en en een brede internationale demonstratie op 8 juli (tweede dag van van de G20).

 

 

Bedoeling is niet het herhalen van het discours, de organisatie- en strijdvormen van 15 jaar geleden. Een nieuwe situatie vereist nieuwe antwoorden op de georganiseerde neoliberale chaos van het kapitaal, die monsters voortbrengt  (herbewapening en oorlog, autoritaire regeringen, en uiterst rechts). De Anti-G20 in Hamburg moet een gelegenheid worden om Europa van onderuit te dekoloniseren en te deprovincialiseren en tegenover het neoliberale en autoritaire Europa een duidelijk zichtbare, positieve en sterke visie van “ons” Europa aanbieden, dat van de solidariteit en rechten voor allen zonder grenzen.

Anti-G20 zelf is slechts een stadium in het voortschrijdend proces van Europese convergentie van de strijdbewegingen. De mobilisatie in Duitsland zelf  is reeds maanden aan de gang en het initiatief zal een Europese en internationale impact krijgen.

Tot slot een hele reeks voorbereidende en tussenliggende ijkpunten in de aanloop naar 8 juli :

 

• 8 maart : Internationale vrouwenstaking.
• 18 maart : Mobilisatie rond de ontmoeting van financieministers van de Groep van 20 in Baden Baden(Duitsland).
• 7 april: Europese actiedag tegen de commercialisatie van de gezondheid.
• 25 maart : Mobilisatie n.a.v. de ontmoeting van de regeringsleiders van de Europese Unie ter “viering” van 70-jarige herdenking van het Verdrag van Rome.
• 24 mei: Protestmars tegen de NAVO-topconferentie in Brussel met bezoek van Trump.
• Juni : Mobilisatie n.a.v. de conferentie van de Groep van 7 over klimaat en milieu in Sicilië.
• 3 tot 9 juli 2017 : hoogtepunt op 5 en 6 juli (tegentop) en  8 juli massademonstratie

 

Het overleven van het netwerk hangt mede af van de mogelijkheid om minstens één permanente werkkracht halftijds aan te stellen. Alle bijdragen zijn welkom!

Als je het noodzakelijke werk van Alter Summit financieel wil steunen kan dit alvast door bij te dragen via Paypal op hun website of via een storting op de rekening van Ander Europa met vermelding “Altersummit”.