Wij, ondergetekenden, doen een oproep aan de Europese regeringen, de Europese Commissie, de Europese Centrale Bank en het IMF om de beslissing van het Griekse volk – om een nieuwe koers te varen en de nieuwe Griekse regering in goeder trouw te laten onderhandelen over een oplossing voor de Griekse schulden – te respecteren.

De Griekse regering doet er goed aan om te blijven aandringen op een nieuw beleid, simpelweg omdat het oude heeft gefaald. Het oude heeft de economie niet doen heropleven. Het heeft geen financiële stabiliteit gebracht. Het heeft niet gezorgd voor jobs of buitenlandse investeringen. Het heeft de Griekse maatschappij stress bezorgd en beschadigd en de Griekse instituties verzwakt. En zodoende heeft het geen enkel nut om dit beleid te blijven uitvoeren en in stand te houden. Wij dringen bij de Europese partners van Griekenland aan om dit als de realiteit te accepteren. Zonder deze realiteit zou de nieuwe regering immers nooit verkozen zijn geweest.

Griekenland heeft nood aan onmiddellijke humanitaire maatregelen, een hoger minimumloon, nieuwe jobs, nieuwe investeringen en stappen om de basisvoorzieningen (zoals onderwijs en gezondheidszorg) te herstellen en te verbeteren. Het heeft nood aan een sterker en meer vooruitstrevend belastingsysteem, dat minder afhankelijk van de BTW is en beter in staat om inkomens en rijkdom te belasten. Het moet corruptie bestrijden, bestraffen en uitroeien. De nieuwe regering heeft nood aan fiscale ruimte om deze maatregelen in voege te kunnen brengen en zo hun doeltreffendheid te kunnen aantonen en het heeft een voortzetting van de financiële steun nodig van de Europese Centrale Bank om ondertussen de financiële sector stabiel te houden. Wij dringen er bij de Europese partners en instituties op aan om die fiscale ruimte en die steun te voorzien.

De Griekse regering heeft gelijk dat ze vraagt om een kwijtschelding van schulden aan Europese partners. Deze schulden zijn onhoudbaar en zullen dus ook nooit afgelost worden. Daarom net zal er ook nooit een economisch verlies zijn, voor geen enkele natie noch voor haar belastingbetalers, door deze schulden af te voeren. Integendeel, een verse start voor Griekenland zal nieuwe activiteit, inkomens, jobs en winst naar haar partners brengen. We dringen aan bij de schuldeisers van Griekenland om deze kans te grijpen en om deze feiten duidelijk en openhartig over te brengen bij hun bevolkingen.

Deze kwesties belangen ook de toekomst van Europa als een geheel aan. Een beleid van intimidatie, bedreiging, opgelegde termijnen, halsstarrigheid en afpersing zal alle Europeanen tonen dat het Europese project faalde. Het zal moreel gefaald hebben, op politiek én op economisch vlak. Wij eisen van de Europese leiders dat ze alle inspanningen om de regering en de bevolking van Griekenland onder druk te zetten, verwerpt en veroordeelt.

Omgekeerd kan succes voor Griekenland het pad vereffenen naar hernieuwde welvaart, met een nieuwe rol voor democratie en een nieuwe openheid naar verkiezingen toe die opbouwende veranderingen kunnen teweegbrengen. We steunen Griekenland en Europa, met democratie en met verandering. We eisen van de leiders van Europa om de speciale basis van het Griekse besluit om de beslissende, democratische keuze waarvoor hard gevochten werd, te erkennen en voor het pad te kiezen van realistische evaluatie en redelijke onderhandeling.

Eerste ondertekenaars: Elmar Altvater (FU, Germany), Philippe Askenazy (CNRS, France),Clair Brown (University of California, Berkley, US), Dorothee Bohle (Central European University, Hungary), Giovanni Dosi, (Pisa Institute of Economics, Italy), Cédric Durand (Université Paris 13, France), Gerald Epstein (UMASS, USA), Trevor Evans (Berlin School of Economics and Law, Germany), James Galbraith (University of Texas at Austin, US), Gaël Giraud (CNRS, France), Stephany Griffith-Jones (Columbia University, US), Laura Horn (Roskilde University, Denmark), Robert Jessop (University of Lancaster, UK), Steve Keen (Kingston University, UK), Marc Lavoie (Ottawa University, Canada), Tony Lawson (Cambridge, UK), Dimitris Milonakis (University of Crete, Greece), Andreas Nölke (Goethe University Frankfurt/Main, Germany), Dominique Meda (Paris Dauphine, France), El Mouhoub Mouhoud (Paris Dauphine, France), André Orléan (EHESS, France), Henk Overbeek (VU University Amsterdam, Netherlands), Mario Pianta (University of Urbino, Italy), Alfonso Palacio Vera (Computense University of Madrid, Spain), Anwar Shaikh (New School for Social Research, US), Jacques Sapir (EHESS, France), Robert Wade (LSE, UK)