11 november 2019 – Om de discussies rond de problematische regeringsvorming in Spanje beter te kunnen volgen, geven we hier de (zo goed als volledige) resultaten van de algemene verkiezingen gisteren.

De verdeling van de 350 zetels in het Madrileens Parlement (Congreso de los Diputados) is als volgt:

De verkiezingen van november werden uitgeschreven na die van april, omdat de winnende PSOE van premier Sánchez toch geen meerderheidscoalitie op de been bracht; daarbij werd door velen gedacht aan een samengaan met Podemos Unidas.  Met deze nieuwe verkiezingen is Sánchez in ieder geval niet beter af, en zowel het herstel van de PP als de spectaculaire vooruitgang van het uiterst rechtse VOX beloven niet veel goeds. Vanuit de Brusselse miradors zal verontrust richting Madrid gekeken worden, want stabiele regeringen zijn een basisvoorwaarde voor het ondernemersvertrouwen in Europa. (hm)

Toegevoegd op 13 november: Weinigen hadden verwacht dat er al op 12 november een principe-akkoord zou tot stand komen voor de vorming van een ‘progressieve regering’ gesteund op Pedro Sánchez’ PSOE en Unidas Podemos (UP), het electorale samengaan van Izquierda Unida en Podemos onder leiding van  Pablo Iglesias. Het wordt de eerste coalitieregering in het post-franquistische Spanje. Sánchez’ bedoeling met de verkiezingen van 10 november was de score van april te verbeteren, en zo een PSOE-meerderheid te leiden. Dit is niet gelukt, en hij heeft daaruit blijkbaar onmiddellijk het besluit getrokken om de uitgestoken hand van Podemos te drukken; . De 155 zetels van PSOE+UP zijn er nog 21 tekort voor een meerderheid, en deze zullen in Catalonië en Baskenland moeten gevonden worden. Over de coalitieplannen i.v.m. de Catalaanse kwestie is nog niets bekend, en over het sociale luik van het principe-akkoord zijn slechts algemeenheden meegedeeld. Meer daarover later.