Een ‘sixpack’ betekent eigenlijk een krat met 6 stuks (flesjes bier bv.) maar in het EU-jargon gaat er een minder verfrissende klank van uit. Onder sixpack verstaat men een pakket van zes wetteksten, die op 29 september 2010 door de Europese Commissie werden voorgesteld en in september-oktober 2011 door het Europees Parlement en de Raad van ministers (Ecofin) goedgekeurd. Ze ontstonden als reactie op de eurocrisis, en hebben een tweevoudige bedoeling:

1. Een strikte naleving afdwingen van het Stabiliteits- en Groeipact, dat de toegelaten begrotingstekorten (deficiet) van de lidstaten beperkt tot 3% en van de overheidsschuld tot 60% van het Bruto Binnenlands Product. De dwang (voor landen van de Eurozone) bestaat in het betalen van fikse boetes in het geval een land de aanbevelingen van de Europese Commissie en de Raad niet volgt bij overtreding van de deficiet- of schuldnorm.
2. Macro-economisch toezicht op de lidstaten. Deze moeten niet alleen hun begrotingsplannen aan de Commissie voorleggen nog voor ze aan het nationaal parlement worden voorgesteld, maar het hele sociaal-economisch beleid wordt door de Commissie in de gaten gehouden om te voorkomen dat het land in ‘onevenwicht’ geraakt. Evenwicht is voor de EU in de eerste plaats een kwestie van concurrentievermogen tegenover de andere lidstaten; onevenwicht dreigt bijgevolg door bv. te hoge loonkost, wat het gevolg kan zijn van collectief overleg (afsluiten CAO’s), koppeling van lonen aan de levensduurte (‘indexering’ zoals in België), pensioenbijdragen enz.

Voor meer details verwijzen we naar een aantal artikels op deze site:

Europees Parlement keurt ‘economisch bestuur’ goed: 6 wetten als bekroning van 60 jaar liberalisering

Hoe zit het nu met de ‘economic governance’?

Het Europees parlement stemt binnenkort tegen de democratie