Het staat nu zo goed als vast dat het Europees Parlement op woensdag 15 februari in Straatsburg stemt over CETA, het vrijhandelsverdrag tussen de Europese Unie en Canada. Vanuit Brussel wordt op 14 februari door de actiegroep D19-20 een bus ingelegd om mee te betogen met Franse en andere aktivisten tegen de goedkeuring van het verdrag. Wie mee wil kan zich hier inschrijven.
Na het massaal en aanhoudend verzet van de voorbije jaren mag de druk nu inderdaad niet verminderen. Die zou er o.a. kunnen voor zorgen dat europarlementsleden van de over CETA verdeelde sociaaldemocratische fractie (S&D) over de streep kunnen getrokken worden om zich samen met groenen (Greens/EVA) en linksradicalen (GUE/NGL) tegen CETA uit te spreken. We vermeldden reeds in een vorig bericht dat de sociaaldemocratische vertegenwoordigers in de parlementaire commissie buitenlandse handel (INTA) verdeeld stemden, vijf voor, vijf tegen.
Dat de leiding van S&D daaruit besloot dat hun vertegenwoordigers in de commissie het verdrag goedkeurden belooft weinig goeds. Benieuwd hoe deze interpretatie opgevat wordt door de Belgische sociaaldemocraten in het Europees Parlement vroegen we om enige opheldering aan Kathleen Van Brempt, europarlementslid voor de sp.a en vice-voorzitter van S&D, en aan Marie Arena, europarlementslid voor de PS en tegenstemmer in INTA. Van Van Brempt kregen we nog geen reactie. Marie Arena liet weten dat S&D inderdaad verdeeld is over de kwestie en dat een deel ervan CETA steunt. Voor Arena volstaan de verklaringen en verduidelijkingen niet als garantie voor de bescherming van onze normen en het recht van Staten om te reglementeren. In het bijzonder de negatieve lijsten, ICS (opvolger van ISDS) en het ontbreken van dwingende bepalingen over duurzame ontwikkeling stellen blijvend problemen. Ze heeft een deel van de collega’s van S&D daarvan in de voorbije drie jaar weten te overtuigen, maar ze betreurt dat een aantal CETA zal goedkeuren op 15 februari.
Er is dus alle reden om te blijven ageren, des te meer aangezien ook de nationale parlementen zich zullen moeten uitspreken. (hm)