4 maart 2015 – We formuleerden hier enkele dagen geleden een ‘Politiek vraagstuk‘: Welke houding moet een radicaal linkse partij aannemen tegenover de conditionele Europese financiële steun aan Griekenland? Enerzijds verzetten de rechtervleugels van de rechtse partijen (en bladen zoals Bild) zich met demagogische argumenten tegen dergelijke steun, anderzijds dient die ‘steun’ enkel voor de terugbetaling van de schuldeisers en worden er door de EU en de Trojka onaanvaardbare voorwaarden aan gekoppeld.
We ontdekten een mogelijk antwoord op dit ‘Politiek vraagstuk’, komende uit de linkerzijde van Syriza: een open brief van Dimitris Belantis en Stathis Kouvelakis, beide lid van het centraal comité van de partij. Ze roepen de parlementariërs van Die Linke op tegen de goedkeuring te stemmen. Ook al had die stemming in de Bundestag ondertussen reeds plaats (verleden vrijdag, de meeste leden van Die Linke stemden voor), we publiceren hier de vertaling van deze open brief. We vinden de argumentatie van Belantis en Kouvelakis belangrijk als bijdrage in het debat. Linkse politiek in Europa zal steeds meer met moeilijke concrete kwesties geconfronteerd worden, enige ‘oefening’ is dus niet overbodig.
Open brief aan de parlementsleden van Die Linke en aan andere partijen van radicaal links in EuropaDimitris Belantis en Stathis Kouvelakis, leden van het centraal comité van Syriza 27 februari 2015 Geachte kameraden, We willen u en uw partijen op de hoogte brengen over de inhoud – of op zijn minst de manier waarop wij dit begrijpen – van het voorlopig akkoord tussen de Griekse regering en de leiding van de Eurozone, bereikt op 20 februari 2015. Terzelfdertijd willen we u een korte evaluatie geven van wat er staat in de lijst met hervormingen die door de minister van financiën Varoufakis naar de Eurogroep gestuurd werd. Geen enkele van deze twee teksten beantwoordt aan de hoofdlijnen van het verkiezingsprogramma van SYRIZA. Erger nog, ze maken het onmogelijk om de hoofdlijnen van dit programma te realiseren. We geven hier alleen een paar voorbeelden. Het verhogen van het minimumloon tot € 750 [het niveau van 2009] kan op korte termijn niet “eenzijdig” door ons Parlement beslist worden. Het kan alleen een langetermijnperspectief zijn, ondergeschikt aan de voorwaarde dat het niet schaadt aan het “concurrentievermogen” van het land. Er wordt niet geraakt aan de privatiseringen die reeds doorgevoerd werden. Voor die in behandeling moet de “wettelijkheid” gerespecteerd worden. Nergens in de tekst vindt men een principieel bezwaar tegen privatiseringen. In de plaats daarvan bevestigt de overeenkomst dat de “modernisering” van de sociale zekerheid moet doorgevoerd worden, en onze ervaring uit het verleden leert ons dat dit soort “modernisering” in werkelijkheid een drastische besnoeiing betekent. Onder de bepalingen van het akkoord zal de controle op de financiering van de gezondheidszorg in de handen liggen van buitenlandse “instellingen”, waaronder de OESO. En een essentieel punt van het verkiezingsprogramma van SYRIZA, belastingsvermindering voor weddetrekkenden en belastingsvrijstelling voor wie een jaarinkomen heeft van minder dan 12.000 euro, wordt uitgesteld voor onbepaalde duur. In het Parlement kan haast geen enkele wet gestemd worden zonder voorafgaand akkoord van de Trojka, die nu als “de instellingen” aangeduid wordt, en er moeten telkens maatregelen aan gekoppeld worden ter compensatie van de financiële kost. Dit betekent dat zelfs de maatregelen ter oplossing van de humanitaire crisis zó moeten opgesteld worden dat er geen gevolgen zijn voor de begroting. We willen erop wijzen dat een verlenging voor vier maanden van het financieringsakkoord van 2012 politiek en wettelijk onmogelijk is zonder instemming met de Memoranda en alle wettelijke gevolgen daarvan. Dit betekent dat, ingaande tegen de essentiële belofte van SYRIZA aan het Griekse volk, de Memoranda en de wetten die ze opdringen, voor het grootste deel in stand zullen gehouden worden. Op de bijeenkomst van de parlementsfractie van SYRIZA op woensdag 25 februari werd er zeer duidelijk uiting gegeven aan de scepsis en de verwerping van dit nieuw contract. Bij een interne stemming spraken 70 leden zich uit voor goedkeuring, 40 waren tegen of stemden blanco, en 30 volksvertegenwoordigers waren op dat ogenblik niet aanwezig. De nieuwe voorzitter van het Parlement, Zoe Kostantopoulou, en zes ministers verwierpen het akkoord. In het komend weekend [28/2 – 1/3] zal er een bijeenkomst zijn van het centraal comité van SYRIZA dat zal beslissen over het akkoord en de lijst met hervormingen die door de Griekse regering wordt voorgelegd. Voor ons is het duidelijk dat de goedkeuring van dit akkoord door parlementen in Europa, met instemming van partijen van radicaal links, tegen de belangen ingaat van de Griekse arbeiders en het Griekse volk. Solidariteit tussen radicaal linkse partijen en groepen in Europa, en steun voor de SYRIZA-regering zijn noodzakelijk, maar volgens ons is er één voorwaarde: het beleid van de Memoranda moet verlaten worden en het neoliberalisme effectief bestreden, niet alleen met nieuwe terminologie en PR-spin. Onder die omstandigheden rijst de vraag welke houding de parlementariërs van radicaal links in de Bundestag en in andere parlementen in Europa moeten aannemen wanneer dit akkoord ter stemming voorligt. Volgens ons zal een “nee” de Griekse linkerzijde en in het bijzonder SYRIZA helpen om haar programma door te voeren. Omgekeerd kan een “ja” alleen illusies en toekomstige ontgoochelingen creëren. Dimitris Belantis, jurist, lid van het centraal comité van SYRIZA Stathis Kouvelakis, lector King’s College London, lid van het centraal comité van SYRIZA |
||