door Manfred Dietenberger

verschenen in Sozialistische Zeitung (*), december 2015
Nederlandse vertaling voor Ander Europa door Klara Vandorpe

Bij zes onmenselijke aanslagen werden op 13 november in Parijs willekeurig 130 mensen vermoord en meer dan 350 verwond.

Er is niemand die hierover niet geschokt is. Er is geen enkel vakbondslid dat niet met de slachtoffers en hun verwanten meeleeft en samen met de Parijse bevolking de moordenaars en hun meesterbrein (de zogenaamde Islamitische Staat) verafschuwt.

Reiner Hoffmann, de voorzitter van  DGB (Deutsche Gewerkschaftsbund, de Duitse vakbondskoepel), reageerde ongewoon snel op de aanslagen in Parijs, door reeds de volgende dag een persmededeling te publiceren met als titel: «De DGB treurt samen met Frankrijk. De vakbonden zijn ontzet en geschokt over de verschrikkelijke aanslagen in Parijs.» En vervolgens, geloof het of niet, gaat de tekst verder met: «We treuren met Frankrijk en met Europa om de slachtoffers en we betuigen ons diepste medeleven aan hun families en vrienden.» Waarom, vraag ik me af, treurt de DGB met Frankrijk en de andere Europese lidstaten, alhoewel collega Hoffmann het eigenlijk al in de volgende zin beter weet: «Deze aanslagen richten zich niet tegen Frankrijk, zij richten zich tegen alle vredelievende mensen, tegen de menselijke waardigheid, het wederzijds respect en de tolerantie»?
De Franse vakbondskoepel CGT (Confédération Générale du Travail) formuleerde het als volgt: «Onze solidariteit gaat uit naar alle slachtoffers van deze moorden … Oorlog lost niets op, in tegendeel. Meer en meer gebieden in de wereld kennen spanningen en conflicten met een ontelbaar aantal doden, verwoesting, vertwijfeling en haat. Het grote aantal militaire interventies (in Irak, in Libië, in Syrië en elders)zijn ver verwijderd van het opbouwen van een democratie en hebben meer bijgedragen tot de verarming van de bevolkingen met honderdduizenden slachtoffers en een economische en sociale impasse. Dat is de voedingsbodem waarop terrorisme zich ontwikkelt en de reden dat grote delen van de bevolking op de vlucht slaan.»

Hoffmann vervolgt:« Maar de moordenaars mogen en zullen geen succes hebben.» Zijn uitleg hoe dit te bereiken is nogal kort en verward: «We laten ons niet tot haat en menselijke vijandigheid drijven, we houden vast aan onze vrije, solidaire en democratische samenlevingen.»
Tja, collega Hoffmann waar woont u eigenlijk? Leven wij in de Bondsrepubliek Duitsland, in Frankrijk, of waar ook in Europa, dan werkelijk in solidaire en democratische samenlevingen? Heeft het volk bij ons werkelijk iets te zeggen of heerst er enkel een marktconforme democratie? Heeft u de nieuwsberichten over armoede en rijkdom dan niet gelezen?
In de tekst van de Franse vakbondsorganisatie CGT lezen we daarentegen: « Voor het einde van de Tweede Wereldoorlog waren alle landen van onze planeet in de Verklaring van de Internationale Arbeidsorganisatie ( ILO) het erover eens dat sociale gerechtigheid de enige factor is voor vrede. »

Het persbericht van de DGB eindigt met: «Meer dan ooit: Nous Sommes Unis [wij zijn één], wij staan aan de zijde van Frankrijk.»
Wie zich echter aan de zijde van Frankrijk schaart, staat ook aan de zijde van diens naar oorlog strevende President François Hollande, die «oorlog» schreeuwt en demonstratief als symbool der nationale eenheid de leider van het Front National Le Pen in het Élysée ontving.

Daarentegen formuleerde de Franse bond het zo: «De CGT … keert zich ertegen, dat de werknemers en de bevolking van Frankrijk in feite aan een voortdurende uitzonderingstoestand onderworpen worden …. De bestrijding en uitschakeling van radicalisering gaat in de eerste plaats over het respecteren van het grondrecht op toegang tot opleiding, cultuur, gezondheid en tewerkstelling … Bronnen voor wapens en financiering van de terroristen zullen niet door een grondwetswijziging opgedroogd kunnen worden. Daarnaast moet worden benadrukt dat Frankrijk wereldwijd de wapenexporteur nr. 2 is, vóór Rusland en China. De CGT dringt aan op de afschaffing van alle wapenhandel met staten die relaties met de terroristen onderhouden … Zij is sterk gekant tegen de uitnodiging van het Front National in het Elysée. Zij verwerpt elke stigmatisering van buitenlanders en iedere vermenging van immigratie en terrorisme.»

Maar het bleef niet bij het persbericht van de DGB. Alle geledingen van de Duitse vakbondskoepel kregen de oproep: «Beste collega’s, … wij stellen jullie voor om de komende dagen passende, plaatselijke acties te ondersteunen of zelf te organiseren.»

Daarna meldde de persdienst van de DGB: «In heel Europa hebben op 16 november om 12 uur de mensen met één minuut stilte de slachtoffers van de terreuraanslagen in Parijs herdacht. Ook in geheel Duitsland hebben vakbondsleden hieraan deelgenomen. De boodschap van de DGB: ‹Nu zeker: vrij, democratisch, solidair› … Klik hier om het pamflet met deze boodschap te downloaden en zelf standpunt in te nemen.»
De CGT daarentegen schrijft: « Net zomin als er sprake is van een wapenstilstand bij de aanvallen op de arbeidswereld, net zomin zal er een wapenstilstand zijn bij het ijveren van de vakbonden voor de sociale vooruitgang . Dat geldt vanzelfsprekend ook voor 2 december, waarop de CGT oproept tot een nationale actiedag met als thema ‹Neen tegen sociaal geweld, ja voor economische, sociale en ecologische efficiëntie›.»
Voor mij als vakbondslid was het nuttiger geweest als de Duitse vakbond DGB de tekst van de Franse CGT vertaald had en als download ter beschikking had gesteld!

(*) Sozialistische Zeitung, SoZ, verschijnt sinds 1986 als onafhankelijk socialistisch maandblad, uitgegeven door de  Verein für solidarische Perspektiven (Keulen). SoZ wil door zijn publicaties “bijdragen aan de omverwerping van alle verhoudingen die van de mens een vernederd, geknecht, in de steek gelaten of minderwaardig wezen maken.” Website: http://www.sozonline.de